Mini - 62 - Sex Verhalen

Mini - 62

... van haar onder de indruk.

Maar in tegenstelling tot een behoorlijk aantal mannelijke collega’s in dit pand vertikte ik het om met een rotsmoes naar haar toe te gaan om te zorgen dat ze me zag staan. Ik dacht eerst dat het trots was, maar later zag ik in dat het niks anders dan verlegenheid was, in combinatie met blinde adoratie. Je weet hoe we uiteindelijk met elkaar in contact zijn gekomen?”

Angelique knikte. “’s Avonds laat, kapotte Mini, een vent die plotseling in het Engels allerlei onzin uitkraamde, maar haar bijzonder netjes thuisbracht.” Ik knikte. “Da’s de verkorte versie, ontdaan van alle romantiek, maar goed… Joline nam het initiatief door mij hints te geven dat ze me wel mocht. Hints die ik, lompe techneut die ik was, natuurlijk niet oppikte. Wist ik veel…

Uiteindelijk zei ZIJ een paar dagen later dat ze zwaar verliefd op me was… Tja, en toen was het hek van de dam natuurlijk. Auto, achterbank, schemerige parkeergarage… enfin: vul het verhaaltje zelf aan en kleur de plaatjes. Kortom: ik zou me zwaar vergissen als dat bij Henry ook niet zo is. Hij lijkt best wel in een aantal opzichten op mij, een jaar geleden.”

Ze keek me aan. “Kees dank je wel voor je vertrouwen. En je goeie raad. En als je het weten wilt: ja, ik ben smoorverliefd op Henry.” Ze stak haar vinger vermanend naar me op. “En ook die mededeling komt niet buiten de muren van dit bureau!” Ik trok een wenkbrauw op. “Ik denk het wel, dame. Eens zul je dat toch aan hem kenbaar moeten maken…” Ze gniffelde. “Daar heb ik wel wat trucjes voor, denk ik…” We stonden op. “Ik ken een aantal van die trucjes ondertussen”, zuchtte ik. Ze giechelde. “Dat zal best. Kijken jullie eens in jullie agenda om een nieuwe datum te prikken voor ons etentje samen met mijn moeder?” Ik knikte. “Doen we! Even met de directie overleggen…”

Zachtjes lachend en met een knipoog verliet ze het bureau en ging ik weer aan het werk.