Mini - 62 - Sex Verhalen

Mini - 62

Ondanks alle commotie ging de wekker gewoon om 05:30. Het kostte ons beiden wat moeite om uit bed te komen. Joline zette als eerste haar voeten naast het bed. “Kom, luilak. Even koud douchen, anders word je nooit goed wakker.” Ze gaf zelf het goede voorbeeld: even later hoorde ik een gil uit de badkamer komen. Ik gromde, maar hees mezelf uiteindelijk ook maar uit bed. Joline was zich al aan het afspoelen en ik ging naast haar onder de koude straal staan.

“Getverderrie… Dit moet gewoon verboden worden…”, mopperde ik. Joline zei overdreven opgewekt: “Wat moeten ze verbieden, liefje? Een koude douche? Ik ken iemand die dat héél lekker vond. Hij zei ooit eens tegen me dat een mens daar wakker van werd…” “Zeker zo’n alternatieve geitenwollensokkenknuffelaar die tegen bomen kletst en alleen rauwe, linksdraaiende yoghurt met zilvervliesrijst bij zijn ontbijt eet.…” bromde ik. Joline schoot in de lach. “Ja, bijna.”

Ik draaide de kraan dicht en pakte snel een handdoek. “Brrr….” “Niet zeuren, Kees Jonkman. Ik heb net m’n haren koud gewassen, en dat voel ik zeker een half uur daarna nóg. Vergeleken daarmee zijn jouw stekels een makkie.” Toen ik afgedroogd was, sloeg ze haar armen om me heen. “Had ik jou al bedankt voor gisteren? Dat je die hufter eindelijk in z’n nekvel hebt gegrepen?” Haar ogen waren dichtbij. “Nou ja… je hebt in z’n algemeenheid iedereen bedankt, toen de mannen van Ton hun eerste drankje voor zich hadden staan. Gemakshalve ben ik er maar van uit gegaan dat ik ...

... ook bedankt werd… Bovendien hebben Fred, Ton en ik hem samen overmeesterd. Niet ik alleen.”

Haar ogen sprongen in de stand ‘ondeugend’. “Oh ja… Nou, dan moet ik jullie alle drie maar speciaal gaan bedanken, hé?” Ik gniffelde. “Wil je ons apart ‘speciaal gaan bedanken’ of doe je dat ik één keer met z’n drieën tegelijk? Dat lijkt me een nogal grensverleggende klus, dame.” Ze trok haar neus op. “Soms… Soms ben jij een enorme vuns, Kees Jonkman. Laten we het maar op houden dat ik Ton en Fred ‘speciaal’ ga bedanken en jou ‘vreselijk speciaal’. Hoe ik dat doe, laat ik nog even in het midden.” Ik veegde denkbeeldig zweet van m’n voorhoofd. “Poe… Da’s een opluchting. Ik zag ons drieën al…. Nou ja, laat maar.” Joline stak haar neus in de lucht. “Vergeet dat maar gerust, meneer. Ik ben een net meisje.”

Ik trok haar naar me toe. “Dat weet ik en daar ben ik blij om. En ik verheug me nu al op dat speciale bedankje van jou…” Ze glimlachte. “Dat heb je verdiend, Kees. Ik ben gisteravond heerlijk in slaap gevallen in de wetenschap dat die hufter weer achter tralies zit.” “Het duurde bij mij wat langer, schat. Adrenaline denk ik. Kom, aankleden, optutten en ontbijten. Daarna wacht DT op ons!” Ze humde. “Ja. En een verhoor door de Marechaussee.” Ik haalde m’n schouders op. “Ben ik niet zo bang voor. We hebben aardig wat krediet opgebouwd: meegeholpen een mol te ontmaskeren en een zware crimineel ingerekend. Me dunkt…”

Joline trok een strakke lange broek aan en een zwarte coltrui. Toen ...