De Gezusters Santegoed - 8 - Sex Verhalen

De Gezusters Santegoed - 8

... idee! Laten we Helmut vandaag maar even niet bellen. Dat zou te veel van het goede zijn!’

Dan draait hij zich om naar Dean en vraagt hem: ‘Dean, jij speelt toch ook drums?’

Dean knikt. ‘Ja, dat klopt. Dat doe ik samen met wat collega’s. Hoezo?’

‘Zou je zin hebben om straks even met ons mee te doen? Helmut is er niet, en we zouden graag Kurt even willen testen, of hij werkelijk zo goed is, als hij zegt. En dan hebben we leuke livemuziek erbij!’

‘O, geen probleem. Ik ben altijd wel in voor een potje drummen!’

Gerard pakt dan zijn telefoon en belt zijn vriend Sander op. Hij vertelt hem, dat hij misschien een gitarist gevonden heeft, en dat ze die meteen op mijn verjaardag willen testen. Sander is meteen daarvoor te porren, en als Gerard Wilbert belt, dan vindt die het ook wel leuk om te spelen.

‘Dat is dan geregeld, John! Livemuziek op je eigen verjaardag!’

‘Nou, dat is anders toch ook een leuke verrassing! Zullen we anders even wat pallets pakken, zodat jullie die als podium kunnen gebruiken? En ik heb ook nog ergens wat grote houten platen liggen. Die wil ik de volgende keer meenemen, als we weer een meeting hebben. Dat zou een verrassing voor jullie moeten zijn, maar goed.’

‘Wat? Heb je dat voor ons geregeld? Klasse, man!’

‘Ach, een kleinigheidje! Ik heb een stuk of zestien pallets en wat bouwplaat, meer is het niet.’

‘Maar toch! Dan staat alles van de grond, en je weet hoe gevoelig onze apparatuur is.’

‘Daarom ook. Kom, dan gaan we dat vast ...

... opbouwen, en wat stroomkabels leggen. Dan kunnen jullie straks zo jullie spullen er neerzetten, en spelen!’

We staan op en ik wenk Kurt ook mee, die deze kans gretig aangrijpt. En het is me al meteen duidelijk, dat Kurt zich echt niet schuwt om flink aan te pakken. En dat ziet ook Gerard, die me een goedkeurend knikje geeft. Ik weet dan al, dat het wel goed zit. Als Kurt ten minste waar kan maken, wat hij zegt.

We zijn al snel klaar en niet veel later komen Gerards vrienden eraan rijden met hun aanhanger. Ik ken Sander en Wilbert wel, maar ook weer niet zo heel goed. Doorgaans zien we elkaar op de meetings, hoewel ze hier wel in de buurt wonen. Ik ben eigenlijk alleen maar beter bevriend met Gerard.

We begroeten ze eerst hartelijk, en ik sta erop, dat ze eerst wat drinken en een stuk vlaai eten, voordat ze hun spullen gaan opbouwen. Want ze hebben al meteen zin om te gaan spelen. Gerard en zijn vrienden spelen vooral om de passie voor muziek, niet om het geld, wat ze ermee kunnen verdienen. Ze maken dan ook kennis met Kurt, die er reuze zin in lijkt te hebben. En na een korte pauze beginnen ze dan toch hun spullen uit te laden. En dat is nogal wat. Ze zijn aangenaam verrast door het kleine podium, dat we hebben gebouwd, en dat nemen ze dan ook meteen in gebruik. Na een kleine aanpassing, om het drumstel wat hoger te zetten, op verzoek van Dean, beginnen ze hun instrumenten op de juiste plaatsen neer te zetten.

Kurt helpt ze daarmee, en hij lijkt toch wel te weten ...