De Gezusters Santegoed - 8 - Sex Verhalen

De Gezusters Santegoed - 8

Na het eten loop ik met mijn vrienden, en mijn schoonbroer even naar de schuur. Ze willen de zeldzame wagen van Daan even zien. Het is dan ook niet vreemd, dat veel van mijn vrienden ook helemaal bezeten zijn van oude wagens.

Als we terugkomen, zie ik iemand komen aanrijden op een fiets. Ik herken hem meteen, het is Kurt.

Ik loop hem tegemoet.

‘Hey Kurt! Wat leuk om je weer eens te zien!’

‘Ja, ik dacht dat ik een keer op bezoek wilde komen. En het is nu toch je verjaardag? Dat meende ik me te herinneren.’

‘Dat klopt! Kom en ga er lekker gezellig bij zitten.’

Hij glimlacht wat zenuwachtig. Schijnbaar heeft hij niet gerekend op zo’n flink bezoekersaantal. Maar hij loopt met me mee.

Ik weet dat de meeste hem niet of niet goed kennen en ik zeg: ‘Even voorstellen allemaal. Sommigen zullen Kurt wel kennen, anderen nog niet. Dit is Kurt Janszen en hij is een hele oude vriend van me.’

Kurt wordt vriendelijk begroet en gaat naast mijn moeder zitten. Die kent hem nog heel goed van vroeger. Ze is al snel met hem in gesprek.

‘Dat is een tijdje geleden, dat ik je gezien heb? Hoe oud was je toen? Zestien?’

Kurt knikt. ‘Ja, toen gingen we naar andere scholen, en zijn John en ik een beetje uit elkaar gegroeid.’

‘Ja, dat dacht ik al. Hij had het laatst nog over je. Je hebt op zijn werk gesolliciteerd?’

Hij knikt. ‘Ja, ik zocht werk, en John zei me, dat ik misschien wel kans maakte. Het is nu even afwachten. Ik heb in ieder geval nog niets terug ...

... gehoord.’

‘En wat heb je al die tijd gedaan?’

Kurt zwijgt in alle toonaarden. Het is duidelijk, dat hij zich schaamt voor zijn verleden. Voor mij is het echter een teken, dat hij ook daadwerkelijk een punt wil zetten, achter zijn slechte verleden. Ik zeg daarom ook tegen mijn moeder, maar luid genoeg, dat iedereen het kan horen: ‘Kurt is helaas het slechte pad op gegaan, mam. Hij is nu weer vrij, en wil nu het rechte pad bewandelen. Alleen schaamt hij zich voor zijn verleden, en dat kan ik wel begrijpen.’

Mijn moeder kijkt verrast. Maar ze voelt de hartelijkheid in mijn stem, en ook het vertrouwen, dat ik in Kurt stel.

Ze kijkt Kurt, die nu flink bloost, even aan en glimlacht. ‘Tja, iedereen kan wel eens fouten maken. Dus je probeert nu uit de problemen te blijven?’

Kurt knikt. ‘Dat is wel de bedoeling. Maar gemakkelijk is dat niet. Je hebt meteen een stempel als crimineel op je staan, en dan heeft iedereen wel een oordeel voor je klaar.’

Mijn moeder kijkt glimlachend naar mij. ‘Maar John niet. Ik durf te wedden, dat hij je zonder te twijfelen zou willen helpen.’

Kurt glimlacht. ‘Ja, dat heeft hij al gedaan, door me te zeggen, dat er werk was bij hem op het werk. Maar het is niet gemakkelijk om werk te vinden. Maar ik doe er echt alles aan om nu eerlijk mijn geld te verdienen. Op het moment werk ik in een kas. Dat is hard werken, voor maar weinig geld. Maar ik zou liever weer gaan doen, wat ik van tevoren ook altijd gedaan heb, en dat is vrachtwagen rijden. Maar ze ...