Awakenings 15 - Sex Verhalen

Awakenings 15

Hoofdstuk 50

(vrijdagmiddag, Sven)

Mijn mentrix en ik hadden nog wel zo het een en ander te bespreken, en zo’n anderhalf uur later was alles afgehandeld. Natuurlijk had ik de grootste moeite om me te concentreren….

Daniel!!!

Ik was vol verlangen, en naarmate het uur U dichter bijkwam werd ik zenuwachtiger… Ik was wel vol goede moed, en vertrouwde op een goede afloop, maar spannend was het intussen wel….

Daniel!!!!

Ik hou van je, lieve vent, en vanaf morgen gaan we SAMEN verder, dat weet ik nu; ik hou van jou, en jij houdt van mij…..

Ik stopte mijn papieren in m’n tas en nam afscheid van m’n mentrix. Fluitend liep ik de schooldeur uit, naar buiten.

Ik zag Aimée en zei haar vrolijk goejedag. ‘Ha die Sven! Zeg, heb je m’n broertje soms gezien?’

Ja, ik had David gezien, en dat was zo’n twee uurtjes geleden, vlak voordat ik naar m’n mentrix ging. Ik zag hem wegfietsen, samen met Pieter, en ze keken en deden heel erg verliefd….. Ik hield dat natuur-lijk voor me, dat laatste dan.

‘Ja hoor, ik zag hem zo’n twee uurtjes geleden wegfietsen.’

‘De kleine verrekkeling! Hij heeft gespijbeld met gym, nou die heeft wat uit te leggen straks!’

‘Lieve schat, pak hem niet te hard aan! Ik heb hem weg zien fietsen, samen met Pieter, hij is dus echt geen kattenkwaad aan het uithalen…..’

‘Mmmmm’, ze keek me onderzoekend aan. ‘Denk jij wat ik denk?’

‘Ik weet niet wat je denkt, schatje….’ Ik zette mijn meest onschuldige gezicht op.

‘Jij weet er méér van, ...

... Sven! Kom op, vertel!’

‘Ik weet evenveel als jij…… David is er tussenuit geknepen, samen met zijn vriend, en dat is alles!’

Ik gaf het woord “vriend” een bepaalde intonatie, onbewust, en het was gebeurd voor ik er erg in had.

‘Zijn vriend? Mmmmm, laat me eens denken…..’

‘Je doet maar Aimée, maar als je het niet erg vindt ga ik er vandoor, heb nog een afspraak’.

Ik groette haar en snelde richting fietshok.

Daniel!!!

Mijn liefde.

AUW!!!!

Ik voelde opeens een hevige pijn in mijn maagstreek.

Wat was dit???? Christene zielen! Misschien iets verkeerds gegeten? Ik strompelde verder, en toen ik net de hoek van het gebouw om was kreeg ik plotseling een erge pijn in m’n zij; ik kromp ineen. Godal-lemachtig!!! Wat was dit???? Dit was toch écht niet normaal!!

Ik werd bang.

Ik ging met m’n rug tegen de muur staan. Wat gebeurde er toch met me?? Ik haalde diep adem, en pro-beerde niet aan de pijn te denken, maar die was te heftig.

Ik voelde een hand op m’n arm.

‘Gaat het wel, Sven?’ Ik keek op. Het was Djingo. Ik knikte. ‘Gewoon wat oververmoeid, denk ik, en misschien wat verkeerds gegeten; gaat zo wel over’, loog ik. Dat wat ik voelde was zo erg, zo vreemd. Ik kon dat niet verder vertellen, nog niet. Ik haalde nog eens diep adem. ‘Hoe dan ook, ik was op weg naar huis; het gaat wel weer, Djingo. Dank je wel.’ Hij keek bezorgd. ‘Weet je dat nu wel zeker, Sven? Is het niet beter dat ik je naar huis breng?’

Ik knikte. ‘Nee, nogmaals bedankt, maar ik ...