1. Een vader en zijn dochter


    Datum: 28-8-2018, Categorieën: Familie Auteur: Saetyr, Bron: Gertibaldi

    ... van boven.
    
    Hij sloeg zichzelf met vlakke hand tegen het voorhoofd.
    
    “Natuurlijk,” siste hij. Zijn jongste dochter logeerde tijdens de therapiesessies van haar ouders gewoonlijk bij een vriendinnetje en vanavond was daarop geen uitzondering.
    
    “Weet ik, schat!” riep hij naar boven, terwijl hij de deur van de koelkast opentrok en een biertje opende.
    
    Hij leunde tegen het aanrecht en nam een slok van zijn flesje. Het bericht van zijn vrouw schoot weer door zijn hoofd en hij probeerde zijn gedachten te verzetten. Kalm draaide hij het flesje rond in zijn handpalm en plukte wat aan het etiket.
    
    Hij luisterde naar de stilte, concentreerde zich op het tikken van de klok. Hij dacht aan zijn tienerdochter die boven zat, zette zich af tegen het aanrecht en liep in de richting van de trap.
    
    Aangekomen op de overloop zag hij dat de deur van haar slaapkamer op een klein kiertje stond. Vanuit de tienerkamer kwam het rood-roze schijnsel van haar lampjes. Behoedzaam schuifelde hij in de richting van de deur. Slechts enkele seconden later hield hij stil en klopte zachtjes aan.
    
    “Sanne?” fluisterde hij zachtjes. “Schat?”
    
    “Uhuh,” klonk het vanaf de andere kant. Hij duwde de deur rustig open en stapte de meisjeskamer binnen.
    
    De kamer was warm verlicht door een verscheidenheid aan rode en roze schemerlampen. Zelfs de kleur van de muren was meisjesachtig. Het was ooit in deze kleur geschilderd en hoewel Sanne, met haar zestien lentes, misschien wat te oud voor werd, had ...
    ... niemand ooit de moeite willen nemen het te veranderen.
    
    Zijn dochter zat met haar rug naar hem toe aan haar bureau. Naast haar, op het bureaublad, lag haar MP3-speler, waarvan ze één oortje in had. Hij kon ver weg wat van de muziek ontwaren. Haar blonde haar had ze in een staartje gevlochten, waardoor het iets korter leek dan gewoonlijk. Toen hij binnenkwam, keek ze hem over haar schouder aan.
    
    “Hey,” zei ze zachtjes.
    
    “Hey schat, hoe is het?” vroeg hij, terwijl hij zijn flesje bier neerzette op het plankje met haar make-up. Hij wreef in zijn handen.
    
    Het meisje haalde haar ranke schouders op en richtte zich weer op het opengeslagen schrift dat voor haar op tafel lag.
    
    “Huiswerk,” zei ze.
    
    Hij liep naar zijn dochter toe, ging achter haar staan, legde zijn handen op haar schouders. Ze voelde zo fragiel onder zijn grote handen.
    
    Heel even keek ze naar hem op. Hij zag een twinkeling in haar donkerblauwe ogen. Vervolgens zag hij hoe haar potlood weer over het papier danste.
    
    “Hoe was het bij... de therapie?” vroeg ze zachtjes, zonder te stoppen met schrijven.
    
    Ditmaal haalde hij zijn schouders op.
    
    “Het zelfde liedje als altijd,” mompelde hij.
    
    Zijn tienerdochter trok haar oordopje uit en draaide een kwartslag op haar stoel. Even keek ze hem indringend aan.
    
    “Waarom kunnen mama en jij het niet gewoon goedmaken?” vroeg ze, bijna op strenge toon.
    
    Hij sloeg zijn blik neer en glimlachte.
    
    “Ze vertrouwt me niet,” antwoordde hij zachtjes.
    
    Er volgde een korte ...
«1234...8»