Een vader en zijn dochter - Sex Verhalen

Een vader en zijn dochter

... dat je vrouw van je vraagt,” zei ze op ernstige toon.

Hij schudde zijn hoofd.

“Het is wel je huwelijk, Menno,” drong ze aan. “Jullie hebben een probleem en dat moeten jullie samen oplossen.” Met een handgebaar probeerde ze haar uitspraak nog extra kracht bij te zetten.

Andermaal schudde de man zijn hoofd.

“Ik heb geen probleem,” sprak hij vastberaden. “Zij heeft een probleem. Een probleem met vertrouwen. Ik heb geen zin om zo'n benauwend, gecontroleerd leven te leiden om niets. Er is niets gebeurd en ik heb geen enkele intentie om seks buiten de deur te zoeken. Hoe vaak moet ik dat nog zeggen?”

De vrouwen waren stil.

“Maar je huwelijk...” probeerde de vrouw nogmaals.

“Mijn huwelijk, mijn huwelijk,” mompelde Menno, terwijl hij zijn hoofd schudde.

Naast hem sloeg zijn vrouw demonstratief haar armen over elkaar. Ze zuchtte.

“Ik slaap vannacht bij mijn moeder.”

Hij haalde achteloos zijn schouders op, waarna zij gepikeerd naar tas pakte en zonder iets te zeggen de spreekkamer verliet.

Volledig op de automatische piloot nam hij de juiste afrit op de snelweg. Hij verlaagde het volume van de autoradio een tikje en liet zijn auto langzaam uitrollen richting de stoplichten die op rood stonden. Hij zag het scherm van zijn mobiele telefoon oplichten in het displayvakje voor hem. Het toestel zoemde twee maal, waarna de verlichting na enkele seconden weer uit ging. Hij trommelde op het stuur, wachtte tot de auto voor de stopstreep tot stilstand was ...

... gekomen en pakte het toestel. Er was één nieuw bericht. Hij opende het en het bleek van zijn vrouw te zijn:

Ik hoop dat je een goede nacht hebt met die slet van je!!

Het irriteerde hem dat ze, op grond van niets, maar weer klakkeloos aannam dat hij bij een ander in bed dook. Het leek even alsof zijn chagrijnige stemming weer terugkeerde.

Plotseling werd hij uit zijn overpeinzing weggetrokken door de claxon van de auto achter hem. Geschrokken keek hij op en het verkeerslicht voor hem sprong net op oranje.

Met piepende banden, een tikkeltje overdreven, sprintte zijn donkere sedan weg.

Hij keek op het digitale klokje op het dashboard.

Nog ongeveer tien minuten en dan was hij thuis.

Hij trapte het gaspedaal nog iets verder in.

In de woonkamer was het muisstil. Het was bijna alsof hij de deur van een luchtdichte kluis achter zich had dichtgetrokken. Het tikken van de staande klok in de hoek van de kamer deed hem echter beseffen dat hij thuis was.

In een andere hoek van de rechthoekige woonkamer brandde een schemerlampje.

Menno spitste zijn oren om te bepalen of er iemand thuis was. Hij hoorde niets.

Even dacht hij weer aan het sms'je dat hij niet lang daarvoor van zijn vrouw had gekregen. Hij fronste zijn wenkbrauwen, haalde een keer diep adem en hoorde hoe zijn stem de stilte doorbrak.

“Demi? Sanne?”

Hij spitste zijn oren. Vrijwel direct hoorde hij van boven de stem van zijn oudste dochter zijn roep beantwoorden.

“Demi is bij Pleun!” klonk het ...