Een vader en zijn dochter - Sex Verhalen

Een vader en zijn dochter

Met een geïrriteerde zucht sloeg hij zijn armen over elkaar, keek even naar zijn vrouw die rechts van hem op de lederen sofa zat en rolde met zijn ogen. Ze gunde hem geen blik waardig. Ze staarde onverstoorbaar naar de grond, legde haar ene been over het andere en wiebelde zenuwachtig met haar voet.

Hij slaakte een diepe zucht, deed een uiterste poging al zijn negatieve gevoelens opzij te zetten en legde een hand op haar schouder. Met een korte, kordate beweging ontdeed ze zich van zijn hand; haar blik nog altijd gericht naar de grond. Menno schudde zijn hoofd, wreef met zijn handen in zijn gezicht en wendde zich vervolgens weer tot hun relatietherapeute. Hij spreidde zijn handen en maakte een wanhopig gebaar in haar richting.

Hun therapeute, een vrouw van achter in de vijftig met een grijs knotje en brilletje met een vreselijk montuur tikte onophoudelijk met haar pen tegen haar kin. Ze leek na te denken over wat te zeggen, om zich na enkele ogenblikken tot zijn vrouw te richten.

Ze zette de balpen aan haar lippen, haalde adem alsof ze iets wilde zeggen, sloot vervolgens haar mond weer en sprak uiteindelijk de woorden waar ze op had zitten broeden.

“Waar precíés ben je nu boos om, Fiona?” vroeg ze op zachte, kalme toon aan zijn vrouw.

Er kwam aanvankelijk geen reactie.

“Fiona?” drong de therapeute voorzichtig aan.

Menno's vrouw knikte.

“Waar ben je nu, op dit moment, zo boos om?” herhaalde de vrouw.

Een korte stilte volgde, waarna de vrouw – die ...

... twee paar ogen op zich gericht wist – door haar haar streek, opkeek naar hun therapeute, vertwijfeld met haar ogen rolde en antwoord gaf.

“Ik ben ongelooflijk boos dat hij niet mee wil werken aan het herstellen van mijn vertrouwen. Dat hij niet áán wil tonen dat hij geen ander heeft.”

“Je bedoelt bijvoorbeeld dat hij je zijn sms'jes moet laten lezen?” vroeg de therapeute.

Fiona knikte: “bijvoorbeeld. Of dat hij aan het einde van de dag uitleg geeft over wat hij die dag heeft gedaan.”

Haar man keek geprikkeld de andere kant op.

De vrouw met het knotje wachtte even, tikte met de pen tegen haar kin en wendde zich vervolgens tot hem.

“Ben je echt niet bereid dat te doen?” vroeg ze. “Een deel van je privacy opgeven voor jullie huwelijk?”

Menno glimlachte cynisch.

“Of ik van plan ben mijn privacy op te geven, terwijl er nooit sprake is geweest van wat voor soort relatie buiten de deur dan ook?”

De therapeute keek hem strak aan.

“Hoe weet ik nou dat dat waar is, als je het me niet laat controleren?” beet Fiona hem toe zonder op te kijken.

“Dat heet vertrouwen,” verzuchtte hij.

Fiona proestte sarcastisch: “vertrouwen in een mán...”

Met een plof liet hun relatietherapeute zich achterover in haar donkere, lederen stoel vallen. Ze knikte, alsof ze een idee had, maar in tegenstelling tot wat hij hoopte, kwam ze weer met een van haar onacceptabele plannetjes voor de dag.

“Het lijkt me, zeker op dit moment, verstandig als jij, Menno, het offer brengt ...