Datenight - 4 - Sex Verhalen

Datenight - 4

... betrokken. In het begin hadden we het even over mij en over ons, maar dat ging alweer snel voorbij. Ik gaf ook niet echt uitgebreid antwoord, en wist ook niet wat ze precies wilden horen. Maar dit was ook goed. Ik keek m’n ogen uit.

Noa was natuurlijk prachtig. Alweer. En altijd, waarschijnlijk. Ze had zich redelijk simpel gekleed op het warme weer en dat liet wel weer wat bloot zien. Maar zoals ik de dames eerst zag als twee mooie vreemden, waren ze nu niet meer zo vreemd. Maar nog wel zo mooi. En het voelde gewoon goed om in de buurt te zijn van zulke schoonheden. En dan overdrijf ik niet. Het gaf echt een goed gevoel. Zeker omdat ik wist dat een van de drie van mij was, min of meer. Maddy had ook donker haar. Lang tot net voorbij haar schouders. Zeker niet zo lang als dat van Noa, en dat van Maddy krulde meer. Ze had ronde wangen en donkere ogen. Haar borsten iets groter en de benen net zo lang en slank. Ze waren alle drie aan de lang ogende kant. Ze waren waarschijnlijk van gemiddelde lengte, maar door hun slanke lichamen en dunnen benen, leken ze ten minste wel aan de lange kant. En dat vond ik mooi. Sexy zelfs. Maddy had een best wel strak jurkje aan en dat stond haar behoorlijk goed. Zeker toen ze wat minder aan het opletten waren door de drank, keek ik regelmatig naar haar. En in een zekere zin had ik haar ook een paar keer naar mij zien kijken. Vond ik fascinerend. Ik was toch niet die coole dude die hier iets mee kon, dus gaf ik er ook niet veel aandacht aan ...

... verder.

Die andere meid was minstens zo knap. Noortje was de langste en de slankste. Iel als Noa, maar net ietsjes meer nog. Ze had een sprekend gezicht met licht pruilende ogen die lief keken. Haar lach was liever. Ze had blond haar. Ook vrij lang. Duidelijk geverfd, wat de uitgroei was duidelijk, maar gaf haar nog niet iets extra’s, zo leek het wel. Zij had zich wat simpeler gekleed. Zij was ook ietsjes rustiger. Met name Noa was aanwezig, gek genoeg. Maar misschien wilde ze wel heel graag die aandacht, die ik haar op dit moment nauwelijks gaf. Ik zat wel naast haar, maar keek meer naar de twee tegenover me. Ik had m’n hand nog op de knie of op de hand van Noa willen leggen, maar dat leek me ongepast. Alsof ik haar al claimde. Het was een voorrecht om aan het zelfde tafeltje te zitten met deze drie, en moest daarom niet gelijk denken dat ik mezelf dingen kon toe-eigenen. Of in dit geval Noa. Maar ze voelden zich vrij genoeg om jongens te bespreken. En vrij genoeg om Noa nog te vragen of die ene jongen haar nog lastig viel. Toen spitsten ik wel even m’n oren natuurlijk. Dit was het eerste moment hier op het terras dat Noa even aandacht had voor mij alleen. Nadat ze haar vriendinnen had gezegd dat dit niet meer het geval was, moest zij mij dit ook nog even garanderen. Vanuit haarzelf, deed ze dit. Ik wuifde het weg en deed alsof het niets was. Maar de jaloezie rees. Het idee alleen al dat een andere kerel achter haar aan zat…

De tent sloot pas vrij laat. Ik had vroeger ...