1. Datenight - 4


    Datum: 3-7-2018, Categorieën: Romantisch Auteur: Jefferson, Bron: Opwindend

    ... me op dat het best wel erg druk was. Dat was wel veranderd in die jaren. Aan de bar zaten meer mensen, en alle banen leken bezet te zijn. Ook uit de restaurantzaal kwam een hoop geluid, en net buiten zat het terras ook aardig vol. De zaken gingen goed.
    
    Denkende aan Noa, en hoe ze weer verliefd naar me had zitten lachen net, en elke keer dat ze langs liep, vielen me twee meisjes op aan de bar. Mooie meisjes. Te mooi. En zeker ook te jong. Maar ze hadden al een keer mijn kant op gekeken en daarbij wat verlegen zitten lachen, en als hun niet keken en Noa niet in de buurt was, keek ik ook even. Gewoon, zoals je naar een mooi meisje of naar een mooie vrouw kijkt, als ze eenmaal in het zicht waren. En meer ook niet. Ik had geen zelfdestructieve gedachtes deze keer. Echter was ik wel verrast, dat toen Noa klaar was, en omgekleed, ze recht op die meiden afliep en ze hartelijk begroette met een dikke knuffel. ,,Jasper, kom!’’ riep ze dan vrolijk mijn kant op, en ik kreeg het gelijk stikbenauwd. Godverdomme…, dacht ik nog. Aarzelend, maar net doende alsof er niets aan de hand was, liep ik haar tegemoet, waar ik een kus van haar ontving op m’n wang, wat de andere twee deed doen gniffelen naar elkaar, en werd ik voor gesteld. ,,Dit is dus Jasper.’’ zei ze dan, alsof ze de twee al talloze keren over me had verteld. Iets wat ik me niet kon voorstellen, maar wat dus wel zo bleek te zijn. ,,Eindelijk.’’ zei de een. ,,We hebben al veel over je gehoord.’’ zei ze de ander daarop met een ...
    ... lach. De eerste die sprak werd door Noa aan me voorgesteld als Maddy. En de ander was Noortje. En dit was Noa haar idee om mij een andere kant van haar te laten zien. Ik herkende de meiden nu van de foto’s op haar Facebookpagina. Het verklaarde waarom ze al mijn kant op hadden gekeken. En deze avond zou ik de Noa leren kennen die ze was, als ze op stap was met haar vriendinnen. Althans, dat leek me het idee. En ze leek er zin in te hebben.
    
    Ik vond dit echt doodeng, maar deed m’n best dat niet te laten zien. Ik was altijd wel wat rustig, en niet perse aanwezig, en voegde me nu ook weer in die rol waarop ik er wel bij was, maar niet echt bij hoorde. En dat beviel me wel. Noa kende Maddy en Noortje van de middelbare school. En sindsdien zo goed als onafscheidelijk. Samen op de HAVO en samen op de Hockey. Samen uit, en samen thuis. En Noa was inderdaad anders. Logisch. Ik gedroeg me ook anders in het bijzijn van m’n vrienden. Ze was wat luider. Meer een meisje. Echt tienervriendinnen onder elkaar, al zaten ze aan de wijn. Maar dat maakte het alleen maar erger natuurlijk. En ik genoot er volop van. Normaal gesproken zou ik het irritant gevonden hebben; van die gilmeiden. Alleen maar uit op aandacht. En dat waren ze nu ook wel een beetje, al moesten ze zich wel gedragen. Hun collega’s waren aan het werk ten slotte. Maar het werd later, en rustiger. En toen namen ze toch wat meer vrijheid, en werden ze steeds iets luider. Ik zat er bij, maar meer ook niet. Ik werd er niet echt bij ...
«1234...»