Lars En Mark - 9&10 - Sex Verhalen

Lars En Mark - 9&10

... hoor ik de jongen zeggen. Willem schud zijn hoofd. ‘Eh, Stijn Wiedema?’ vraag ik. ‘eh, die ken ik wel, even kijken of ik zijn nummer heb’ zegt de eerste jongen. Hij pakt zijn telefoon en is druk aan het zoeken, de andere jongen, Willem, kijkt me wantrouwend aan. ‘Ben jij niet Lars?’ vraagt hij dan. Ik knik kort. ‘Hebbes’ zegt de ander weer en hij reikt me de telefoon aan. ‘Hij gaat over’ zegt hij erbij.

Na 2 keer overgaan hoor ik zijn vertrouwde stem: ‘Met Stijn!’ Zijn stem klinkt gehaast alsof hij niet gestoord wil worden. ‘Met mij, Lars, kom me halen alsjeblieft.’ Ik probeer me groot te houden, ik voel me breken. ‘LARS, gast, gozer, waar ben je, we staan hier met een groep, we willen je net gaan zoeken.’ Met een brok in mijn keel leg ik uit waar ik ben en zeg erbij: ‘Stijn, mijn ouders mogen niet…’ Stijn onderbreekt me en zegt: ‘Maak je geen zorgen Lars, alleen ik kom en ik breng je heus niet naar huis, tot zo’ en hij hangt op. Ik geef de telefoon terug aan de jongens, ze kijken me aan, staan een beetje ongemakkelijk en weten duidelijk niet wat ze me de situatie aan moeten.

Ik ga weer naar de wand van de tunnel en ga weer zitten. ‘Bedankt’ weet ik nog uit te brengen. Ik wil dat ze gaan, ik wil dat ze blijven, ik weet eigenlijk helemaal niet wat ik wil. Ik kijk ze expres niet meer aan, ik kijk naar buiten. De regen lijkt te zijn opgehouden, het waait alleen nog. De jongens smoezelen wat en dan zegt Willem: ‘Wil je dat we blijven?’ Ik schud mijn hoofd en kijk naar de ...

... grond. Wat twijfelend vervolgen de jongens hun weg.

Wetend dat Stijn eraan komt voel ik de tranen komen. Ik verman me, wil niet als een jankend hoopje door hem aangetroffen worden. Na enige tijd hoor ik het geluid van een scooter. Dat moet Stijn zijn denk ik hoopvol. Ik kijk en zie een koplamp naderen. Ik sta op en wat wankelend op mijn benen zoek ik steun tegen de wand. Even later stopt hij naast me. Hij springt zowat van zijn scooter af, rukt zijn helm af, zet twee stappen en pakt me vast. Ik omhels hem, mijn hoofd op zijn schouder, ik breek, ik huil. Ik kan me werkelijk waar niet meer herinneren wanneer ik voor het laatst gehuild heb. Het maakt me ook niet uit, Stijn is er, eindelijk… Ssst, zegt hij kalmerend. ‘Het komt goed Lars’. Zonder er verder woorden aan vuil te maken laat hij me los, pakt zijn helm en doet hem bij me op, pakt mijn tas, gaat op zijn scooter zitten met mijn tas tussen zijn benen geklemd. ‘kom’ zegt hij. Ik klim achterop. Hij start de scooter en we gaan rijden. Wel vaker heb ik bij hem achterop gezeten maar dit keer pak ik hem goed vast, leun op hem en sluit mijn ogen.

…

Stijn,

Stijn is een goedzak met een grote mond. Hij is een kop groter dan ik, heeft een mooi lichaam en heeft pikzwart haar. Net als ik draagt hij zijn haar in een sportief model. Zijn ogen hebben een grijs/bruine tint en hij heeft een schattig spits neusje. Hij is 22 en heeft geen broers of zussen en zijn ouders hebben beide een zeer goed betaalde baan. Wel zijn ze voor hun ...