1. Lars En Mark - 9&10


    Datum: 1-9-2017, Categorieën: Homo Auteur: Kevin-K, Bron: Opwindend

    © Kevin-K
    
    Mijn blik dwaalt af naar mijn zusje, ze zit angstig te kijken naar wat voor haar afspeelt. Mijn vader roept iets en plots zie ik in mijn ooghoek zijn vuist aankomen. Te laat ben ik met afweren waardoor zijn vuist bovenop mijn linkeroog beland. De klap is hard en ik val tegen de muur naast de deur van de hal. Hysterisch gegil van mijn moeder vult de woonkamer. Ik kijk op naar mijn vader, woest kijkt hij naar me en hij maakt zich op voor nog een aanval. Mijn moeder springt voor hem en schreeuwt. Verdwaast en half gedesoriënteerd maak ik gebruik van de situatie. Ik krabbel overeind, open de deur en strompel de hal in, de trap op naar mijn kamer.
    
    Beneden hoor ik mijn vader en moeder schreeuwen. Het geschreeuw verplaatst zich naar de gang. Mijn vader komt mij achterna. Ik vlucht mijn slaapkamer in, gooi de deur dicht en duw met alle kracht die ik heb mijn zware bureau voor de deur. Het beeldscherm van de computer valt op de grond, ik let er niet op. Voetstappen op de trap, verwoed zoek ik in een bureaula naar de sleutel van mijn slaapkamerdeur. JA!, daar is tie. Ik duik over mijn bureau heen, meer spullen vallen op de grond maar ik kan bij het slot en draai hem dicht. Mijn vader bonst op de deur. LARS, OPEN DOEN!
    
    Ik negeer hem, instinctief kijk ik naar mijn slaapkamerraam, ik haast me ernaar toe, doe hem open en kijk naar beneden. Moet te doen zijn, ik moet wel! Ik kijk mijn kamer in en zie mijn sporttas staan. Ik grijp hem en haast me naar mijn kast. Trek de ...
    ... vieze trainingskleding van gisteren eruit en stop snel kleren uit mijn kast erin. Ik maak zoveel haast dat ik er niet op let wat ik pak. Bewust pak ik een warm vest, mijn jas ligt immers beneden, en stop hem in mijn tas. Snel rits ik hem dicht. Mijn vader staat ondertussen te beuken op mijn deur, de deur kraakt. Ik moet me haasten en stop met kleren pakken, mijn driekwart volle tas sleur ik mee naar mijn raam.
    
    Terwijl ik hem dichtrits zie ik in mijn ooghoek mijn portemonnee op de grond liggen. Snel pak ik deze en gooi ik mijn tas uit het raam. Ik klim op het kozijn en laat me benen zakken, met mijn handen hou ik het kozijn vast en laat ik me verder zakken. Mijn slaapkamerdeur hoor ik nu luider kraken, ik weet dat die het niet lang meer houdt dus ik laat me vallen. Ik raak de grond, veer door mijn knieën maar val toch achterover. Een pijnscheut door mijn elle boog. Ik strompel overeind, mijn elle boog en schouder doen pijn. Ik gris mijn tas van de grond en doe hem op mijn rug.
    
    Twee kanten kan ik op, het dorp in of het dorp uit. Het dorp in bied sneller beschutting en bescherming van eventuele passanten dus dat is voor de hand liggend en als mijn vader me achterna komt zal hij voor die richting kiezen. Zonder er verder bij na te denken zet ik het op een rennen, het dorp uit. Ik volg de weg voor zo’n 150 meter. Dan is er een strook groen met een wandelpad aan de ene kant en de vaart aan de andere kant. Vlak voor ik het wandelpad in sla kijk ik achterom, niemand te zien, snel ...
«1234...17»