Verlangen - 4 - Sex Verhalen

Verlangen - 4

... lachen is, ik heb mijn portie vandaag al gehad."

"Waarom zou ik je uitlachen?"

Ik loop zwijgend verder.

"Leen waarom negeer je me?"

"Pardon?"

"Sinds ons fietstochtje heb je geen contact meer gezocht."

"Dat is omdat je het te druk hebt met je nieuwe vlam?"

"Mijn nieuwe vlam?"

"Die blonde vamp."

Carl schiet in de lach. "Die blonde vamp noemt Maria."

"Rot toch op!" tranen stromen over mijn gezicht.

"Leen, dat is mijn nicht. Ze is nieuw hier. Ik heb haar gewoon wat wegwijs gemaakt. Ik had gehoopt dat jij mij daar bij zou helpen maar..."

"Je nicht?" Hoe dom kan ik wel niet zijn. Het liefst zou ik uit schaamte onder een grote steen kruipen.

"Je dacht toch niet dat ik...".

"Nee nee," antwoord ik haastig.

Carl kijkt me aan en pakt mijn hand vast. "Heb je vrijdag iets te doen?"

Ik straal. "Ik zou normaal gezien met Els naar de film gaan, maar ik denk niet dat dat nog door gaat na alles wat er gebeurd is."

"Hebben we een date?"

"Ja." dolblij geef ik hem een zoentje op zijn wang.

Op de speelplaats komt Maria bij ons staan.

"Heeft hij je eindelijk gevraagd?" vraagt ze.

"Ja!"

"Het werd tijd, ik heb hem al de hele tijd zitten pushen, maar hij durfde ...

... nooit."

"Echt?"

"Ja, hij is nogal verlegen."

"Hé, ik ben er ook nog." probeert Carl zich te mengen.

"Echt wel schattig." vul ik aan.

"Stop daar eens mee."

"Want anders?" vraag ik.

"Anders moeten we onze date maar beter aflasten."

"Geen probeem," zegt Maria, "dan gaat Leen wel met mij mee. Ik kan best ook wat vrienden gebruiken."

"Daarbinnen zit een groepje barbiepoppen. Daar pas je perfect bij." reageert Carl. "Kan je ineens wat discussiëren over lippenstift."

"Zwart of rood?" vraagt Maria.

"Zwart, hoe kan je daar over twijfelen." antwoord ik.

"Leen is zo al mooi genoeg." floept Carl er uit. Zijn hoofd wordt rood.

"Jij ziet er anders ook mooi uit met die rode kop." schatert Maria het uit.

Het eerste gesprek met Maria voelt als een verademing. Voor het eerst heb ik het gevoel dat iemand me aanvaardt zoals ik ben, zonder vooroordelen of afgaand op mijn uiterlijk. Ze behandelt me gewoon als een persoon. "Jij bent ten minste echt." Verwoordde ze het zelf. In ieder geval is de afgelopen dag het onverwachte me in de schoot geworpen. Of ik ben een enorme geluksvogel of mijn leven staat op het punt een heel stuk ingewikkelder te worden. Wat ik wel weet is dat niks volgens het normale script lijkt te gaan.