De Onbereikbare - 6 - Sex Verhalen

De Onbereikbare - 6

... we praatten even over de hut. Roos merkte daarbij op dat ze die hut wel gezien had, maar niet wist van wie die was. toen ik meldde dat ik er wel klaar mee was, zei ze wel blij te zijn als hij weg gehaald zou worden. Daarmee was voor mij de beslissing wel klaar en ik nam mij voor om de hut snel af te breken.

+++

In de volgende twee weken hadden Kees, Jan en ik de boomhut al afgebroken en wat we terplekke niet konden verbranden opgeruimd en weg gebracht, dus dat was al klaar. De jongens hadden in eerste instantie heel erg verbaasd gereageerd dat ik zovele op het kasteel te vinden was en waren eigenlijk jaloers. Daardoor had ik ze ene keer meegenomen om kennis te maken, maar toen ze zowel Roos als Cindy zagen, hadden ze daar dusdanig puberaal op gereageerd, dat ik dat niet nog een keertje wilde meemaken en het ook niet meer had gedaan. Met Kees kreeg ik hierdoor ruzie en dat eindigde in een felle strijd, dat onze jarenlange vriendschap geen goed heeft gedaan. Ook Jan had zijn mening klaar en uiteindelijk koos ik toch voor het kasteel en Roos en verbrak de vriendschap met de jongens.

+++

Twee weken later waren we, zoals inmiddels elk weekend, weer op het kasteel en omdat ik net mijn repetitieweek op school achter de rug had, had ik heel veel zin om eens goed fysiek bezig te zijn en ik kon mijn lol op, want de plannen voor de tuin waren klaar en door Roos goedgekeurd, waardoor de eerste spade de grond in kon. Niet dat wij alle dingen zouden doen, maar op een paar ...

... kleine perken na, zouden Diana en ik wel de zaken afzetten, waar een hovenier later de grote werkzaamheden kon doen.

Op de vrijdagavond hadden Diana en ik al de lijnen uitgezet en op zaterdag zouden we, en dat was een idee van mijn zusje, bij het bosje waar de boomhut was een plek creëren waar straks een heel ontspannen zithoekje zou komen. Het hoekje zou omzoomd worden met laurierstruiken en die wilde Diana daar zelf planten. Op de zaterdag togen we met de benodigde spullen naar de plek en met zijn tweeën begonnen we op de, door mijn zusje aangegeven, plekken de gaten te graven, waar de struiken in zouden komen. Naarmate we vorderden klom de zon steeds hoger en won aan kracht, waardoor ik al snel stond te zweten als een otter en na een tijdje trok ik mijn shirt uit, waarbij mijn zusje, ook flink bezweet, mij jaloers aankeek en zei: “Dat is eigenlijk gemeen dat jij wel wat uit kunt trekken. Ik heb het zó warm.”

“Trek dan ook wat uit.” Zei ik zonder enkele bijbedoeling. “Er is hier niemand die je ziet.”

“Oh nee, en jij dan?”

“Ik ben je broer en ook al zou ik het willen, met al dat werk dat ik voor jou moet doen, heb ik helemaal geen tijd om naar jou te kijken.”

“Tsss… als je zou willen… Vind je me niet mooi dan?”

Diana nam, om me te plagen, een kokette houding aan en keek me uitdagend aan. Gelijk schoot ik in de lach, want natuurlijk was ze een mooie meid, maar de vormeloze joggingbroek en het door aarde bevuilde veel te grote shirt, dat haar vormen verhulde, zag ...