De Onbereikbare - 6 - Sex Verhalen

De Onbereikbare - 6

... wist, maar er nog nooit geweest was. “Jeetje Rob,” zei ze verbaasd, “is dit jullie hut? Ziet er ook niet best uit.”

Ik was er inderdaad al een tijdje niet geweest en zag opeens de verzakte muren, die beschadigd waren nadat in een eerdere storm blijkbaar een paar takken waren afgebroken. Ik keek beteuterd naar de schade en wilde in de hut kijken hoe erg het daar was. Diana wilde mee en ik hielp haar de touwladder op door deze strak te houden. Ik probeerde daarbij niet onder haar rokje te kijken, nou ja, niet te veel dan…

In de hut aangekomen was het een bende. Door de verzakte wand had de wind alle ruimte gehad om onze spullen door elkaar te gooien en de vloer lag bezaaid met spullen en het ergste was ook dat een kistje om was gevallen en de paar seksboekjes die we hadden, lagen open en bloot over de vloer verspreid. Diana begon te giechelen en voor ik het kon voorkomen had ze al zo’n boekje te pakken en bladerde door de pagina’s met blote vrouwen en meisjes. Ik keek een beetje beschaamd naar mijn zusje, maar die was rustig aan het bladeren, maar kreeg wel een klein blosje op haar wangen. “Ik heb altijd gedacht dat dit soort boekjes ranzig waren,” zei ze na een tijdje en gaf mij het blaadje terug, “maar het zijn eigenlijk best mooie foto’s van mooie vrouwen. Bijna net als mijn modebladen, maar dan zonder mode.”

Ze pakte een ander blad en daarbij schrok ik echt, want het was een heel oud Duits seksboekje met als thema ‘incest’ en één van mijn favoriete boekjes. Niet ...

... omdat ik ooit seksuele verlangens had naar mijn eigen moeder of zus, maar omdat deze vorm van seks altijd een taboe was, maar toch zo mooi beschreven en in beeld was gebracht, waardoor ik er meer van genoot dan van alle andere boekjes. Ook deze werd vol aandacht door Diana bekeken, maar toen ze ermee klaar was, gaf ze hem niet aan mij, maar legde hem gewoon ergens neer. Blijkbaar had Diana genoeg van al dat bloot en begon me uit te vragen over de hut, wat we hier allemaal deden en of we er nog plannen mee hadden.

Over wat we er allemaal deden, deed ik geen gedetailleerde uitspraken en op de vraag wat we er nog mee wilde doen, haalde ik mijn schouders op en zei na een tijdje, dat ik er eigenlijk wel klaar mee was en er te oud voor werd. Dat tweede was niet echt waar, want ik koesterde nog teveel fijne herinneringen aan de afzondering die ik er heb gehad, maar het eerst was wel naar waarheid, want gluren naar het kasteel was niet meer nodig, nu we ongeveer elke week binnen de muren ervan te vinden waren. Ik bedacht me dan ook dat ik het er maar eens met Kees en Jan over moest hebben of we het niet zouden opruimen.

We verlieten de hut weer en het leek er op dat Diana voor nu wel genoeg had gezien van de tuin, want met haar map dicht tegen haar lichaam gedrukt, liep ze rechtstreeks terug naar het kasteel, waar we begroet werden door Roos en onze moeder, die op het terras aan de rosé zaten. Ik ging bij hen zitten en nadat mijn zusje de map weg had gebracht, kwam ze bij ons en ...