De Gezusters Santegoed... - 38 - Sex Verhalen

De Gezusters Santegoed... - 38

Na het bezoek aan Aud zijn we terug naar huis gegaan om verder te gaan met de voorbereidingen van het karaokefeestje. Sean en

Hilde

komen helpen, hoewel we al bijna helemaal klaar zijn. Rond acht uur komen de eerste gasten, vrienden van Sean en Hilde. En iets later komen ook de ouders van Hilde, die willen zeker dit feestje niet missen. En dan volgt er een hele stroom aan mensen, velen zijn te voet gekomen, zodat ze ook wat kunnen drinken. Bovendien is voor de meesten de weg naar beneden, dat is gemakkelijker dan omhoog lopen…

Een van de vrienden van Hilde komt met hun reeds volwassen zoon. Ze heten Hauk en Bente en hun zoon Finn is ongeveer van onze leeftijd. We raken al snel met hem in gesprek, het is een leuke gast. Finn vertelt, dat hij bij een band zit, en gewoon eens zin had om eens wat anders te zingen, dan de hardrock, die zijn band speelt. Als hij dan hoort, dat Chantal op het conservatorium zit, en voor zanglerares leert, is hij best geïnteresseerd. Maar dat verandert meteen, als Aud met haar ouders arriveert. Hij roept meteen: ‘Aud, jij ook hier?’

Ik zie meteen Aud blozen. ‘Finn? Ben je ook hier uitgenodigd?’

Finn lacht. ‘Ik heb mezelf uitgenodigd. Mijn ouders waren wel uitgenodigd, en ze hebben Hilde gevraagd of het een probleem zou zijn, als ik mee zou komen. Ik had wel eens zin om karaoke te doen.’

‘Ah, ik dacht al. Maar moet je niet met je band spelen?’

‘Eigenlijk wel, maar ik had er even niet zo veel zin in. Kom er toch lekker ...

... bijzitten. Dan kunnen we weer eens bijkletsen. Ik heb je al even niet meer gezien!’

‘Ja, ik heb tegenwoordig een baan bij de Dalsnibba. Ik moet daar de toeristen van informatie voorzien. En er moet toch geld op de plank komen, Finn!’

Ze komt tussen ons in zitten, terwijl haar ouders elders plaats nemen. Het is meteen gezellig, en ik laat de karaoke voorlopig alleen maar wat achtergrondmuziek spelen. We leren onze gasten al snel iets kennen, waardoor het contact al snel beter verloopt. De meesten spreken wel wat Engels, niet zo verwonderlijk in zo’n toeristische plaats als Geiranger en daardoor lopen de gesprekken wat gemakkelijker. En dat er een en ander aan alcohol genuttigd wordt, dat zorgt voor een ontspannen sfeer. Hilde vraagt dan aan mij: ‘Wanneer beginnen we aan de karaoke?’

Ik lach en zeg: ‘Zodra de eerste zich meldt, Hilde. En aangezien jij je als eerste meldt, mag jij het eerste nummer zingen!’

Hilde bloost meteen, waardoor iedereen moet lachen. Maar ze neemt het sportief op en loopt zonder stok naar de microfoon. Ik zet de speler aan, en Hilde begint. Ze kan inderdaad niet erg goed zingen, maar iedereen zingt mee, dus het valt nauwelijks op. Maar er wordt wel flink gelachen, en daar gaat het zich ook om met zo’n avond. En dan melden zich vanzelf de volgende kandidaten. Chantal en ik hebben ons niet meer zo zeer om Finn en Aud bekommerd, omdat die al een hele tijd met elkaar in gesprek zijn. Het komt me voor, dat er wel iets meer kon ontstaan als een ...