Het Satorvierkant - 3 - Sex Verhalen

Het Satorvierkant - 3

... herinneren." Ik straalde en gaf Wolf een speelse zoen op zijn wang. "Gaan jullie maar daar achterin zitten, daar stoort niemand jullie. Ik maak intussen iets lekkers voor jullie klaar." reageerde Yvette met een glimlach en ze vertrok naar de keuken.

Maar toen kwam Max binnen en begon de ellende. Max - Mad Max voor de vrienden - is een imposant figuur, niet alleen door zijn grootte maar vooral door zijn omvang. Een echte biker vol tattoos, een lange grijze baard en kaal hoofd met ouderdomsvlekken.

"Marie, heb je weer een geldschieter gevonden?" opende hij het gesprek. En zonder vragen ging hij aan ons tafeltje zitten. De stoel kraakte onder zijn gewicht. "Waar dacht je aan toen je met hem hier aanpapte? Dat hij je gaat helpen? Je uit de ellende gaat halen? Marie, Marie, toch. Je zou toch beter moeten weten. Dat heeft nog niemand gedaan. Je kan je lot niet ontlopen. Je plaats is hier. Hier bij ons, je kameraden."

Ik voelde woede in me opkomen. "Max, laat ons. Meer vraag ik niet. Alsjeblieft." Het klonk haast smekend.

Maar aan ophouden, daar dacht Max niet aan. Hij negeerde me volledig, blies de rook van zijn sigaret in mijn gezicht en wendde zich rechtstreeks tot Wolf: "Ik durf te wedden dat ze je al een paar keer besprongen heeft. Weet je, Marie is een makkelijk meisje. In ruil voor een jointje of wat coke doet ze alles."

Wolf hief zijn hand op. "Max, of hoe ze je ook mogen noemen, je hebt je punt gemaakt. Maar ik ben oud en wijs genoeg om zelf over haar te ...

... oordelen. Daarom zou ik het appreciëren als je ons nu met rust laat. Ga aan de toog zitten en drink er eentje op mijn kosten."

Vol onbegrip schudde Max zijn hoofd. "Jongeman, ik heb het goed voor met jou. Het probleem is dat je niet weet wat voor iemand Marie is. Hoe lang ken je haar al? Wat weet je over haar? Ik wil je waarschuwen. Het is een hoer die zich laat betalen voor haar zogenaamde liefde. En ze kan heel overtuigend zijn."

"MAX !" krijste ik. Ik wou dat hij stopte en stond abrupt op. Mijn stoel kletterde op de grond.

Max keek me voldaan aan en besloot er nog een schepje bovenop te doen. Met bulderende stem richtte hij zich tot de rest van het restaurant: "Weet je nog mensen, die keer toen Marie op tafel heeft gedanst met haar borsten bloot? Gewoon omdat ze daar zin in had?". Van overal klonk er nu geroezemoes en gelach.

"Ik was dronken." fluisterde ik nauwelijks hoorbaar.

"Silence! Stilte!" Yvette had er duidelijk genoeg van. "Hoe durven jullie, jullie moesten je schamen!" Tot Max: "Waar ben je in godnaam mee bezig?"

"Maman," reageerde die, "Iedereen ziet toch dat die twee niet voor elkaar gemaakt zijn."

Achter me hoorde ik iemand roepen: "Eens hoer, altijd hoer!".

Ik barstte in tranen uit.

En toen had Wolf er genoeg van. Ook hij stond op en richtte zich tot Yvette: "Ik denk dat het beter is dat we gaan. Ik wil je danken voor je gastvrijheid. Jammer dat het zo gelopen is. De rekening geef je maar aan die onmens hier." en hij wees kwaad naar ...