De Gezusters Santegoed... - 37 - Sex Verhalen

De Gezusters Santegoed... - 37

... gaan!’

‘Ja, misschien weet die het wel. Maar het geluk is de laatste dagen wel met me! We helpen die vrouw, en we krijgen ieder een prachtige wintertrui. Dan vinden we mooie mineralen, en ik moet nog kijken, wat voor spul er in die ene steen zit! En nu vind ik ook nog deze bijl?’

‘Misschien is het wel je beloning voor al je goede daden?’

‘Dat zou wel leuk zijn. Maar daar doe je het toch niet voor? Ik heb trouwens al een grote beloning, en dat ben jij!’

Chantal glimlacht. We geven elkaar een lange zoen, en staan dan weer op. Eigenlijk heb ik wel zin om wel wat anders te doen, maar dat is me toch een beetje te fris. En Chantal denkt er precies zo over. Dus zetten we flink de pas erin en lopen dan zonder verdere pauzes terug naar onze auto. Zelfs Renn is blij, als we onze wagen weerzien. Zespringt op de achterbank en we rijden snel naar huis heen. Eenmaal thuis ontdoen we ons snel van onze kleding, en springen we eerst onder de douche om ons weer op te warmen, want we zijn best bezweet en daardoor ook flink afgekoeld. Chantal gaat als eerste, en ik help Renn dan om haar rugzakje te verwijderen. Renn is blij verlost te zijn van dat lastige ding, dat ze moest dragen, en rolt nu van genot met haar rug over de vloer. Ik moet lachen en laat haar dan alleen. Ik steek de kachel aan, waardoor het snel lekker warm binnen begint te worden. Ik pak dan de bijl en leg die in een schaal met water, en begin dan de bijl wat meer zuiver te maken. Er komen steeds meer versieringen ...

... tevoorschijn. Ik maak het zo goed mogelijk zuiver en dan is duidelijk, dat het een best mooi versierde bijl is. Het handvat van de bijl is ook versierd met ijzerwerk, maar de roest heeft toch wel een en ander aan schade aangericht. Er staan ook tekens op, die ik niet kan lezen. Chantal komt dan uit de douche en ziet, dat ik de bijl nog wat meer zuiver heb gemaakt.

‘Zo, die is nog mooier, dan ik dacht! En dat ziet er toch echt heel erg oud uit, John! Wie weet, hoe lang dat daar gelegen heeft!’

‘Ik denk, dat dit een soort ceremoniële bijl is geweest, Chantal. Zoiets maak je niet om hout mee te hakken of om mee te vechten. Dit is echt een kunstwerk! En ik ben wel eens benieuwd, wat voor materiaal dit gemaakt is! Want hoe kan het anders zo lang zo goed blijven?’

‘Ga je maar vlug douchen, voordat je dadelijk ook nog verkouden wordt!’

Ik neem me haar advies ter harte, en ga snel douchen. Het warme water doet me goed en dan merk ik ook pas, hoe koud ik het eigenlijk wel niet had. Maar na een lange douche voel ik me weer helemaal lekker. Maar als ik in de slaapkamer kom, wacht me een aangename verrassing. Chantal ligt al onder de dekens, en ik zie dat haar nachthemd nog steeds over de stoel hangt. Ze kijkt me ondeugend en vol verwachting aan. Ik laat mijn handdoek snel vallen en kruip snel bij haar onder de dekens. Zoals ik al verwacht had, is ze helemaal naakt.

‘Is het niet wat vroeg om al te bed te gaan?’

‘Ik hoor je ook niet klagen, John!’

‘Mij hoor je nooit ...