Mijn Tweelingbroers - 2 - Sex Verhalen

Mijn Tweelingbroers - 2

... Dat worstelen moeten we dringend terug wat meer gaan doen gniffel ik bij mezelf.

Het is al laat intussen. Het licht gaat uit en als perfecte afsluiter klinkt het nog hoe we elkaar graag zien. Ik lig nog wel even wakker met alle gekheid van vandaag, en natuurlijk de warmte. Na een tijdje schuif ik mijn shirt stilletjes over m’n hoofd. Zonder bijbedoelingen, ik slaap altijd met ontbloot bovenlichaam op warme nachten als deze en het is pikkedonker ten slotte, maar het voelt in deze situatie ook wel gewoon fijn geef ik toe.

Tijdens de nacht word ik eens wakker. Geen idee welk uur het is. Ik lig op m’n zij gedraaid richting Milan en voel m’n arm tegen de zijne. Slaperig en zonder nadenken rol ik een beetje door, met mijn bovenlichaam deels op hem, één been over de zijne en mijn hand op zijn naakte borst. Ik streel langzaam zijn gladde buik, omhoog tot in z’n hals, en terug. Minuten aan één stuk, dit is heerlijk denk ik maar hoe meer ik uit m’n slaap kom hoe meer ik besef dat dit misschien wel wat vreemd is, helemaal mocht Milan nu wakker worden. Maar het voelt zo goed, ik laat mijn hand langs z'n boxers afglijden - niet over z'n kruis al vraag ik me wel stiekem af of hij nu al een ochtenderectie heeft - en streel door over Milan's blote been, mijn vingertoppen uitdagend langs de binnenzijde.

Ik glijd nauwelijks voorbij z'n boxers terug omhoog wanneer plots: "Huh…? Wat...?

Emma

…???" Een grote FUCK gonst door mijn hoofd. Mijn hart gaat tekeer en ik blijf helemaal ...

... verstijfd liggen met mijn hand op zijn ontblote borst, het is te laat om nu nog snel weg te rollen. Stomverbaasd en nog half slapend herhaalt hij mijn naam. "Eh, ja… Sorry...", reageer ik fluisterend. Maar Milan legt daarop onverwacht z’n hand op de mijne. Ik denk dat ik z’n hartslag omhoog voel gaan. “Ooh… Ik… Ik vind het helemaal niet erg hoor…”, zegt hij stilletjes. Met een lachje en een figuurlijke knipoog laat ik bewust de opluchting in mijn stem horen: “Echt niet? En euh… Bedoel je daar dan soms wat mee?”.

En dan komt het. Milan geeft onder impuls van de vreemde situatie fluisterend toe dat zowel hij als Daan niet zomaar wat aan het grappen waren eerder op de avond. Dat ze op een manier wel degelijk een oogje hebben op mij. In die zin dat ze al langer gevoelens voor me hebben, en dat ik zelfs het enige meisje ben waar ze ooit al iets voor voelden. “Kijk Emma”, gaat het stilletjes verder terwijl er van alles door me heen gaat, “Daan en ik hebben hier al een paar keer over gepraat… En... wij willen helemaal niet dat er iemand tussen ons drieën komt... Dat we voor altijd samen blijven, ook al weten we dat zoiets onmogelijk is, laat staan op een romantische manier…”

“Ik ook, Milan… *zucht*, ik wou dat het kon. Ik denk niet eens aan andere jongens dan jullie…”. We kijken elkaar secondenlang aan, zelfs al is het pikkedonker, je voelt het gewoon. Onze adem raakt elkaar en ik kan aan de verleiding niet meer weerstaan om mijn lippen tegen de zijne te duwen. Een langgerekte ...