1. De Spanning Ten Top - 7


    Datum: 24-1-2023, Categorieën: Familie Auteur: DM, Bron: Opwindend

    ... opna. Het kwam vaker en vaker voor dat ik van mijn werk thuiskwam en nog net een van haar vriendinnen zag vertrekken, zoals Karin − zo dacht ik toch dat ze heette −, of Tessa, of die andere meid … euh, Sanne, die met het vuurrode haar en het reusachtige paar borsten. Zelfs die Britney over wie ze nog niet zo lang geleden tegen ons had staan roddelen kwam geregeld bij ons over de vloer, en net als de anderen ging ze er steeds vandoor toevallig op het ogenblik dat ik thuis arriveerde. Opvallend daarbij was dat Kiona hen nog het liefst leek uit te nodigen op de dagen dat ik pas laat klaar was met werken.
    
    Maar daar was niets vreemds aan, toch?
    
    En dan waren er nog andere zaken die me opvielen, kleine dingetjes. Kiona deed de laatste tijd niets liever dan met ons de hort op te gaan, of alleen met haar vader. Daarbij ging ze soms wel érg dicht naast Francis lopen, haakte ze haar arm liefdevol in de zijne en perste haar lijf knus tegen dat van hem aan. Ze maakte er geen geheim van dat ze erg close met hem was geworden.
    
    Dat was een goede zaak, nee?
    
    En telkens als we uit gingen eten, haastte ze zich om aan tafel de plaats naast hem te kunnen innemen. Tijdens het eten vlogen de grapjes dan tussen hen over en weer, en wisselden ze stiekeme blikken, alsof zij van iets op de hoogte waren dat ik niet wist. Die indruk had ik eigenlijk al een hele tijd, ook thuis, en ik had voortdurend het idee dat ik hen ergens bij stoorde. Op restaurant zei Kiona ook dingen die me de ...
    ... wenkbrauwen deden fronsen; zo was ze eens het menu aan het doornemen en zei toen: 'Ik heb zin in iets lekker … groots.' En ze was uit het niets met haar linkerhand beginnen te eten, terwijl ze daar voordien steevast haar réchterhand voor gebruikte − het leek wel of die laatste nu ergens anders mee in de weer was, met iets wat ik niet kon zien.
    
    Niets om me ongerust over te maken.
    
    Sommige veranderingen waren een stuk mínder verholen. Op een avond kwam ik thuis en ontdekte ik dat de rechterarm van mijn dochter onder de tattoos zat. Ze had kennelijk haar zinnen op een hele
    
    sleeve
    
    gezet, een die uit allerlei soorten dessins bestond, van rozen met scherpe doornen over wapenschilden tot vallende sterren, allemaal tegen een psychedelische achtergrond van geometrische patronen. Ik stond versteld, maar Francis leek juist erg opgetogen. Bewonderend liet hij zijn vingers over de lichtjes gezwollen, nog rode huid van haar arm glijden.
    
    Ik klemde mijn tanden op elkaar.
    
    Dat bleef ik doen toen ze in de loop van de zomer haar
    
    sleeve
    
    verder liet uitwerken, tot haar arm helemaal schuilging onder de tattoos en haar ooit zo pure, ongerepte huid permanent verminkt was. Ik vroeg ook niet hoe ze aan het geld kwam om dit of haar vele andere aankopen te kunnen betalen.
    
    Dat zou immers al te vrijpostig zijn, niet?
    
    Ik maakte geen bezwaar toen ze steeds minder vaak met ons naar de zondagmis ging. Ik knikte alleen maar toen Kiona me droogweg meedeelde dat ze een groot deel van haar ...