Mini - 178 - Sex Verhalen

Mini - 178

... commercieel; de techneuten hielden hun mond. Na een half uurtje stond Charles op. “Mooi heren! Dank voor het vertrouwen in Damen; we gaan een paar mooie scheepjes voor jullie bouwen!”

En een half uur later stapten we in en reden richting DT. “Mooi werk, jongens. Jullie inbreng heeft ze overtuigd. Dank je wel. Da’s weer voor een paar maanden brood op de plank.” “Nou… ik hoop ook een beetje beleg, Kees”, zei Henry droogjes. “Nou vooruit, maat… ik gun je een beetje pindakaas”, wat het antwoord van Rob.

“Hé, ik heet geen André! Laat die pindakaas maar zitten, ben jij gek. Toen ik dat eens op m’n brood had gesmeerd kreeg ik bij het naar bed gaan meteen commentaar van Angelique. ‘Gatverdamme! Het lijkt wel of ik met André zit te zoenen!’ En dat kostte haar weer vijf pushups…”

We grinnikten; de pindakaasverslaving van André was al legendarisch binnen DT, maar sinds dat hij verkering had met Marion werd hij er nog wel eens mee geplaagd. En anders Marion wel. Ze was een paar weken geleden jarig geweest en als cadeautje had ze een aantal potten pindakaas gekregen. Van elk merk eentje, ‘voor een vergelijkend warenonderzoek’, zeiden de collega’s van Backoffice giechelend.

Eenmaal bij DT liep ik bij Theo naar binnen. “Het worden Cat’s, Theo. ten minste een paar lui die wél naar ons luisterden, dankzij Rob en Henry…” Hij grinnikte. “Dank jullie wel. Was Allard blij?” Ik knikte. “En Charles ook, dus we hebben de schamele reputatie van DT weer een klein zetje omhoog kunnen ...

... geven. Maar… als meneer mijn directeur het niet erg vindt: ik ga nog even wat zaken doornemen met Rob en Henry. En natuurlijk mijn urendeclaratie in orde maken, anders krijg ik ruzie met het backoffice.”

“Ruzie heeft een voordeel, Kees. Daarna kun je het weer goed maken. Kan héél gezellig zijn…”

Theo knipoogde.

“Jaja… Als ik ‘iets goed zit te maken’ met Denise, heb ik even later veel meer goed te maken met haar chef. Geen zin in, Theo.”

Ik liep zijn kantoor uit en het mijne in. Even later verzond ik de urendeclaratie inderdaad naar Denise en liep daarna naar Rob en Henry. Die zaten over een tekening gebogen en te schetsen. De discussie werd even later zwaar technisch, totdat Angelique en Joline binnen kwamen. “Zeg heren… Wat dachten jullie ervan om de boel de boel te laten en met ons mee te gaan? Er moet gekookt en afgewassen worden!” En Joline vulde aan: “En macho getoeterd, dus…”

Eenmaal thuis ging Joline de keuken in. “Jij nog even blazen, Kees. Heb je nog niet zoveel gedaan deze week, dus aan ’t werk. Anders krijg ik klachten van Greet.” Ik stal nog een zoentje en ging toen blazen. Purchell klonk door de kamer en ik genoot er van. Helaas moest ik me een beetje inhouden, want anders deed het pijn aan je oren. Vanavond, in de kerk zou ik me kunnen uitleven, samen met Greet. En anderhalf uur later, na de afwas, pakte ik de muziek en de koffer van de bugel. “Ik ga vanavond ook nog studeren, Kees. Tot je thuis komt, dan duiken we samen het bed in.”

“Ohlala madame… ...