1. De Kliniek


    Datum: 6-4-2018, Categorieën: Medisch, Auteur: patiente, Bron: Gertibaldi

    ... over me heen. Nog steeds kon ik geen woord uitbrengen, maar hoe lang kon ik me nog stilhouden?
    
    De assistente ging met de rug naar me toe staan en boog zich voorover tussen mijn benen. ‘Wijd spreiden’ was het commando van Dr Van Kalkar en ik voelde hoe haar handen mijn lippen ver uiteen trokken. De spanning op mijn lippen deed pijn. Mijn gezicht vertrok. Ik hield mijn adem in.
    
    Binnen een paar seconden voelde ik een koud ijzeren instrument naar binnen gaan. Het werd snel en diep ingebracht. Het uiteinde van het instrument voelde ik tegen mijn baarmoederhals aan komen. Dr Van Kalkar schroefde het instrument open. Steeds verder en verder werd mijn kut wijd open gezet. De spanning deed erg pijn en ik moest op mijn tanden bijten om niet te schreeuwen. ‘Ze staat nu wijd genoeg open, opening C12’, sprak Dr Van Kalkar naar zijn assistente. Zij noteerde weer wat in het blocnote.
    
    Dr Van Kalkar pakte een lange staaf met een watje eraan. Hij ging ermee naar binnen en ik voelde hoe hij het watje langs mijn baarmoederhals haalde, wat uiteraard een naar gevoel met zich meebracht. Ik kreunde. Toch werd ik wel een beetje geil bij de gedachte dat ik zo onderzocht werd en dat bleef natuurlijk niet onopgemerkt.
    
    De assistente gaf Dr Van Kalkar een lange staaf in zijn handen. De assistente noemde het een ‘dillator’, ik had nog nooit van het woord gehoord maar aangezien ik hier zo lag, kon het niet veel goeds betekenen.
    
    Het speculum-instrument werd gecontroleerd op spanning. Er kon ...
    ... meer spanning op, volgens Dr Van Kalkar, waarna de assistente het instrument nog verder open mocht draaien, naar level c20. Ze draaide het snel open. Een golvende pijn kwam door mijn kut mijn lichaam in. De spanning werd groot en ik gilde het uit van de pijn. Ik trok aan de riemen maar wist een beweging te krijgen. Dr Van Kalkar zei: ‘Dit doet pijn, dat is goed. De pijn wordt erger. Weet dat je mag schreeuwen van je meester.’ En meteen ging hij met de dillator naar binnen. Ik voelde de dillator tegen mijn baarmoederhals aankwam. ‘We gaan je oprekken’ snauwde hij me toe en de tranen van pijn biggelden over mijn wangen. De dillator kwam steeds verder in mijn baarmoederhals en de pijn was niet te harden. Wat een pijn! Niet te houden! Ik voelde mijn baarmoederhals opengaan en de de staaf drong steeds verder naar binnen, als een mes zo scherp. De dillator moest daar blijven zitten tot ik voldoende opgerekt was. Een minuut of 10 bleef ik zo liggen. De assistente legde inmiddels andere instrumenten klaar, naar ik aannam. Ik had het niet meer, zoveel pijn. Wat een verrassing van de meester!
    
    Na 10 minuten – die wel een uur leken – werd ik gecontroleerd. Dr Van Kalkar trok het bruut uit mijn baarmoederhals, zoveel pijn, ik schreeuwde het ut. Het speculum werd even van minder spanning voorzien en ik voelde even weer dat ik kon ontspannen. Vervolgens werd het speculum uit mijn kut getrokken en mijn lippen sloten zich weer.
    
    Dr Van Kalkar deed andere handschoenen aan. De assistente ...