Quint's Liefde - 20 - Sex Verhalen

Quint's Liefde - 20

... JOU dat je nu begint te luisteren, geef je mobiele telefoon.’ Opnieuw zucht ik, ik pak m’n iPhone uit m’n zak en ik doe ‘m uit, vervolgens geef ik die aan hem. ‘Je blijft hier voorlopig zitten tot ik terugkom’ en hij verlaat z’n kantoor en slaat de deur achter zich dicht.

Drie kwartier zit ik in zijn kantoor, op de stoel voor zijn bureau. Nadenkend over alles, starend naar buiten en ondertussen heb ik elk voorwerp in zijn kantoor met m’n ogen onderzocht. Ik hoor stemmen bij de deur, maar ik kijk nog steeds recht voor me uit. Ineens gaat de deur open, ik hoor een hele bekende stem, de stem van m’n moeder. Ik draai me om en ik zie m’n moeder en de teamleider het kantoor binnen komen. Ze neemt op de stoel naast me plaats en de teamleider achter z’n bureau. ‘Mam..?’ vraag ik haar verbaasd. ‘Ik heb je moeder gevraagd om langs te komen Quint. Want het gaat niet goed zo’ opent de teamleider het gesprek. ‘Ik heb je moeder al verteld wat er vandaag is gebeurd, maar ook wat er de afgelopen tijd is gebeurd. Je gedrag en houding tegenover de leraren en medescholieren is onacceptabel. En je cijfers dalen. Niet zorgwekkend, maar je cijfers vallen lager uit dan normaal en…’ ‘Ik heb hier geen behoefte aan’ en ik wil opstaan. De hand van m’n moeder pakt m’n pols beet en ze kijkt en schudt afkeurend naar me. ‘Quint ik maak me zorgen om je, wat is er toch aan de hand?’ Afwachtend kijkt hij me aan, evenals m’n moeder. Om de beurt kijk ik ze aan. En beiden kijken ze bezorgd en medelijdend me ...

... aan. Ik voel de tranen in me opkomen en in één beweging sta ik op en verlaat het kantoor. ‘Quint?!’ roept m’n moeder me nog. Ik haast me naar de toiletten, ik voel me misselijk, de tranen lopen over m’n wangen. Zodra ik in de herentoiletten loop, sprint ik zowaar een hokje in, in m’n ooghoeken zie ik iemand staan aan de handdroger. Ik doe de deur van het hokje achter me dicht en ik hang boven het toilet. ‘Quint?’ hoor ik zachtjes Jorne roepen. ‘Ah nee, flikker op’ zeg ik hem vermoeiend met gesnik toe. ‘Nee. Wat is er aan de hand?’ Ik antwoord niet en ik probeer me, op m’n gesnik na, stil te houden. ‘Quint..?’ en ik hoor de deur van het hokje open gaan. ‘Quint.. ?’ ‘Nee !’ Hij plaatst z’n handen op m’n schouders. Ik worstel tegen, ‘Blijf van me af!’ en dat herhaal ik nog zo’n paar keer tot ik niet meer tegenstribbel. ‘Kom op, we gaan even op de gang zitten’ en hij helpt me omhoog. Terwijl we op een bankje op de gang zitten, vertel ik hem wat voor problemen er op school spelen, maar zeker niet van wat er thuis speelt. Hij troost me, legt z’n arm om m’n nek.

‘Quint..?’ Ik kijk op, en ik zie Stenn in de gang staan, hij kijkt me verbaasd aan. Snel haalt Jorne z’n arm van me af. ‘Heb je gehuild?’ en hij komt naar me toe lopen en neemt aan m’n andere zijde plaats op de bank. ‘Nee. Ik bedoel, ja…’ antwoord ik hem. Veel tijd om uit te leggen wat er gaande is, heb ik niet. M’n moeder kom de gang ingelopen. Ik zie Stenn nog verbaasder kijken. ‘Quint, kom je even? Hi Stenn. Quint?’ Ik ...