Quint's Liefde - 20 - Sex Verhalen

Quint's Liefde - 20

... mensen opzij die in de weg staan. ‘Quint, niet doen!’ en ik hoor Stenn z’n fiets neergooien. Ik begin op m’n vingers te fluiten. De aanmoedigingen van de scholieren en het geschreeuw van de jongens stopt. ‘What the f*ck is hier aan de hand?’ vraag ik met een verheffende stem. Ik zie hoe Kevin bovenop Thomas zit, die geen kant op kan. ‘Ga weg Quint, dit is iets tussen jongens, dat ben jij niet’ en Kevin wilt verdergaan met waar hij is gebleven. Maar voordat hij überhaupt de kans krijgt, antwoord ik al terug. ‘Kom hier voor me staan dan, en zeg het dan nog een keer, als je een échte jongen bent ten minste.’ Twijfelachtig zie ik Kevin kijken, maar toch staat hij op en komt hij voor me staan. ‘Nou?’ zeg ik hem uitdagend toe. ‘Docenten!’ hoor ik iemand roepen. Iedereen loopt hard weg. ‘Dit is nog niet afgelopen, flikkertje.’ Het bloed begint te koken, ik voel hoe Stenn me preventief probeert tegen te houden. ‘Wacht maar, zelfs voor een flikker ben je niet waardig genoeg om gepakt te worden’ zeg ik hem met een flinke grimas toe. Ik geef hem een klein duwtje wat zorgt dat hij een stap naar achteren doet. Ik zie dat hij flink pissig wordt, maar beiden zien we in onze ooghoeken docenten aan komen en maken we ons net zoals de rest uit de voeten. Ik en Stenn voegen ons toe bij Thomas, Jelmer, Timo en Tom. ‘Sorry gap, Kevin daagde ons uit’ begint Jelmer. En zo te zien heeft Thomas wel een paar klappen gehad. ‘Het gaat wel’ zegt Thomas moedig. Maar alle vier zijn ze boos, boos dat ze ...

... zich zo te grazen lieten nemen door Kevin en z’n compagnons. ‘We krijgen ze nog wel’ zeg ik ze toe. Stenn houdt me tegen, terwijl de vier jongens doorlopen. ‘Dit ga je toch niet menen? Jij gaat niet, maar dan ook niet nog eens de confrontatie aan met Kevin!’ zegt Stenn streng. ‘Stenn… Luister…’ ‘Nee niks luister! Je doet het niet, klaar!’ zegt Stenn geïrriteerd. ‘Quint!’ en Jorne komt naar me toe gesneld. Ik draai me 180 graden om en loop verder de gang in. ‘Quint!’ en ik voel hoe een hand me probeert om te draaien, Jorne z’n hand. Direct sla ik z’n hand van me af en duw ik hem achterover. ‘Rot. Op!’ zeg ik resoluut. ‘QUINT!’ ‘En nu mijn kantoor in!’ schreeuwt de teamleider terwijl hij richting zijn kantoor wijst. Een geïrriteerde en diepe zucht verlaat m’n mond. Ik kijk boos uit m’n ogen. Ik trap nog tegen de tas van Jorne aan en die schuift nog enkele meters verder de gang in tussen de voeten van de scholieren. Ik voel dat de teamleider nóg bozer begint te kijken en schreeuwt nog één keer hard m’n naam. Terwijl we naar zijn kantoor lopen, komen we meneer Jansens tegen die onderweg is naar zijn les die hij gaat geven. Ze fluisteren wat en ik zie meneer Jansens z’n hoofd knikken. Nog steeds kijk ik boos uit m’n ogen en kijk ik naar alles behalve hun twee. ‘Zitten’ zegt de teamleider als we zijn kantoor binnen lopen. ‘Waar is je mobiele telefoon?’ en hij reikt z’n hand toe. ‘In m’n zak, maar die krijgt u niet’ want ik weet al wat de aard is van de vraag. ‘Quint. Het is beter voor ...