Quint's Liefde - 20 - Sex Verhalen

Quint's Liefde - 20

Allereerst wens ik iedereen een gelukkig nieuwjaar en dat jullie wensen mogen uitkomen. Ook al zitten we nu een week in het nieuwe jaar; beter laat dan nooit toch? Het heeft even geduurd voor deel 20, maar door de drukte van voor, tijdens en na de feestdagen, lukte het me niet om het nieuwe deel te maken. Super, super, super bedankt voor jullie lieve reacties. Iedere geweldige reactie geeft me echt zo’n fijn gevoel en ik ben blij met jullie! Jullie zijn A-mazing!

Quint’s Liefde – 20: Fissa pt. II

‘Een zoon die homo is, is geen zoon van mij!’ ‘En anders sla ik het eruit!’ schreeuwt m’n vader. Ik zie hoe m’n vader op me af komt lopen, een vuist maakt , met dreigende en doordringende ogen kijkt hij me aan terwijl hij naar me toe komt gelopen. Hij trekt z’n arm naar achteren, een kreet verlaat z’n mond en ik zie z’n vuist naar me toe komen. Ik schreeuw het uit van angst.

‘Quint?! Quint?!’ Ik schrik wakker. Ik snak naar adem, en er volgt een ongecontroleerde ademhaling. Ik kijk verschrikt om me heen. ‘Quint..?’ en ik voel twee zachte handen op m’n schouders. ‘Het is goed…’ Het zijn de geruststellende woorden van Stenn. ‘Je had een slechte droom’ vervolgt hij. Maar nog steeds kijk ik verschrikt om me heen, nog onder de indruk van m’n droom en de tranen springen in m’n ogen. Ik voel hoe Stenn m’n hoofd tegen zich aandrukt. ‘Het ging over je pa hé?’ vraagt Stenn. Ik knik snikkend. ‘Hij kan je niks meer maken, vooral hier niet.’ Ik tril van de spanning, van de zenuwen. Hij ...

... gaat weer op z’n rug liggen en automatisch ga ik mee omdat hij m’n hoofd nog tegen zich aangedrukt houdt tegen z’n borst. Ik voel de strelingen door m’n haren. Er wordt geen woord gezegd. Ik voel de ademhalingsbewegingen van z’n borst. Hij laat me rustig worden. ‘Gaat het weer een beetje’ vraagt Stenn zachtjes. Ik knik en begin hem stevig vast te houden. Ik zucht eventjes. ‘Wat is er..?’ vraagt Stenn. ‘Gewoon… Die nachtmerries… En dat jij hier last van hebt’ antwoord ik. ‘Quint, ik heb er geen last van, ik ben blij dat ik nu bij je ben, dat ik je wakker kan maken en je kan knuffelen.’ Wat een lieverd is het toch. Ik schrik op: ‘Stenn… Hoe laat is het eigenlijk?!’ Het licht schemert door de kamer heen. ‘Rustig, het is 8:30, over anderhalfuur begint de eerste les’ antwoordt hij. Ik leg m’n hoofd weer op z’n borstkas en sluit m’n ogen. ‘Hey meneertje, betekent niet dat we nog even kunnen blijven liggen’ en Stenn knijpt met z’n vrije hand in m’n kont. Ik begin te lachen. ‘Nouhou, Stenn!’ ‘Ja we moeten nog kleding passen, want ik weet niet of je alles van me past en we moeten nog eten klaarmaken voor op school’ vervolgt Stenn. Ik begin te kreunen en te zuchten. ‘We kunnen ook gewoon eten in de kantine halen’ zeg ik kreunend. ‘Kan ook’ antwoordt hij. In één beweging staat hij op uit bed en trekt z’n boxer aan. Met veel aandacht kijk ik naar hem. ‘Hmmm, je kan ‘m ook nog uit laten’ zeg ik hem toe. ‘Hmmm’ aapt hij me na: ‘Gaat niet echt als mijn broers en zus thuis zijn.’ Oja! Dat is ...