Vrienden Met Een... - 25 - Sex Verhalen

Vrienden Met Een... - 25

Ik kijk neer op Manon, die op de bank ligt te slapen. Beelden van gisteren komen steeds weer terug. Hoe ze me zo bezorgd aankeek, toen ik bang was dat ze bij me weg zou gaan. Hoe ze op haar knieën zat, haar polsen vast aan de tafelpoot en hoe ze zo verlangend naar mijn pik keek. Ik zie haar nog op de tafel liggen met mijn pik diep in haar warme genotsgrotje…

En nu ligt ze zo vredig te slapen met een boek in haar hand. Ze ziet er zo mooi en zorgeloos uit. Ons gesprek van gisteren heb ik waarschijnlijk niet goed aangepakt. Ik heb haar wel een en ander gevraagd, maar echt gepraat hebben we niet. Ik ben vanmiddag naar de club gegaan om wat administratie door te nemen. Toen ik thuiskwam lag Manon te slapen.

Niet zo gek, gisteren was een drukke dag. Eerst de gemeenschappelijke kamer en vervolgens kwam ik nog eens. Misschien moet ik haar eens een dagje rust geven.

Gisteren heb ik voor het eerst gezegd dat ik van haar hou. Het was eruit voor ik er erg in had, maar ik meende het wel. Ze was daarna even stil. Ik was bang dat ik het niet had moeten zeggen, dat ze hier enkel zat voor de seks en om een dak boven haar hoofd te hebben. Maar toen kwam haar antwoord eigenlijk: “Ik ook van jou.” Ik ben nog nooit zo blij of opgelucht geweest.

Ik kijk even op de klok en zie dat we zo moeten gaan. Ik hurk naast Manon neer en strijk zachtjes haar losse haren van haar wang. Ze slaapt gewoon verder. Een intens gevoel van geluk overspoelt me. Ik laat mijn vinger langs haar hals glijden. ...

... Ze beweegt haar hoofd even en dan gaan haar ogen een stukje open. Ze kreunt wat en komt dan rechtop zitten.

“Lekker geslapen?” vraag ik.

Ze knikt en rekt zich lui uit. Ik kom naast haar zitten en leg mijn hand op haar bovenbeen. Ze heeft vandaag een spijkerbroek en een wit shirt aan. “We moeten zo gaan,” zeg ik. Ik pak haar boek en leg het op tafel. Ze komt overeind en gaat de gang op om haar haren te borstelen. Ik kom achter haar staan, pak de borstel uit haar hand en leg mijn hand op haar hoofd. Zachtjes laat ik de borstel door haar haren glijden.

Ze pakt het kastje vast en sluit haar ogen terwijl ze geniet. Ik grinnik inwendig als ik terugdenk aan de laatste keer dat ik met Manon uit eten ben gegaan. Toen ik Sofie ontmoette. We hadden elkaar zo zitten opgeilen dat ik haar hier op dit kastje had genomen. Misschien moeten we meer meubels gaan inweiden, ze bezorgen me leuke herinneringen.

Op het gemakje borstel ik haar haren. “Hoe was je dag?” vraag ik haar. Ik blijf haar haren borstelen, al is het al klaar. Ik weet dat ze het lekker vindt, dus ga ik door.

“Rustig,” antwoordt ze. “Ik heb gestofzuigd en heb een uur met mijn moeder gebeld. Ze vroeg of we binnenkort komen eten.”

Ik leg de borstel neer en leg mijn hand in haar nek. “Dat is een goed idee, dat moeten we snel doen.” Ik geef een kus op haar schouder. “Maar nu eerst wat eten.” Ik pak mijn sleutels van het kastje en wacht even tot Manon zover is om te gaan.

In de auto zet ik de radio zachtjes aan. ...