Mini - 175 - Sex Verhalen

Mini - 175

... gelazer meer over trouwjurken graag. Ik ben er een beetje klaar mee, verdomme.” Vijf vingers wezen naar de grond. “Nú, mevrouw Boogers!” Fred z’n basgeluid dreunde door de kamer en Joline ging brommend liggen. “Staat wel charmant hoor schat, als jij jezelf opdrukt in zo’n jurkje… Ik stel voor dat het fitnessinstituut van Mariëtte dat als dresscode invoert. Wedden dat de klandizie met 200% toeneemt?” Ze stond op en keek me aan. “Maar dan wel voor iedereen, schat. Ook de heren. Wedden dat de klandizie met dezelfde 200% afneemt?” Ze lachte liefjes, liep naar me toe en ging op mijn schoot zitten.

“Doen we de rest van het jaar een beetje aardig tegen elkaar, lieve aanstaande bruidegom?” Ik kuste haar. “Als jij zo blijft zitten… Zeker weten.” “Kijk nou eens”, giechelde Angelique. “Is het geen plaatje? Meteen een foto van maken en opsturen naar National Geographic. Titel: ‘Blonde feeks smelt ijsberg’. Moet kapitalen opleveren…” Zo zaten we tot een uur of elf te kletsen. Soms bloedserieus, soms geinend en elkaar op de hak nemend. “Kees, schenk eens een borrel en een wijntje in. Want om nou tot twaalf uur te wachten met de alcohol…”

Ik keek rond. “Dames… wat mag het zijn? We hebben cola, sinaasappelsap, witte en rode wijn, laffe mixdrankjes, Pisang Ambon… De champagne gaat om twaalf uur pas open…” Ze wilden alle drie witte wijn. “Da’s lekker makkelijk. Heren? Naast de zojuist opgenoemde drank is er bier, Jägermeister, Beerenburg, Bacardi en een goeie Whiskey waar Fred al eens ...

... kennis mee heeft gemaakt.” Henry ging voor een Baco, Fred en ik kozen de Jägermeister. Toen ik het blad op tafel zette, stond Henry op. “Voordat we een toast gaan uitbrengen dames en heren… Excuseer mij voor een minuutje.”

Hij liep de kamer uit, de hal in. Toen hij terugkwam zei hij: “Voordat er getoast wordt, moet ik nog iets regelen. En hier en nu is een prima gelegenheid daarvoor.” Hij ging tegenover Angelique op één knie zitten en het werd plotseling doodstil in de kamer. “Lieve Angelique… Een paar maanden geleden, op onze eerste date, heb ik het wereldrecord zweten verbroken toen we in mijn auto afscheid namen. Gelukkig voor de atmosfeer hier is dat nu niet zo, maar ik ben best wel nerveus. Maar ik vraag het toch. Lieve Angelique… Wil jij met me trouwen? Mij de eer verschaffen dat ik jouw echtgenoot mag zijn?”

An zei even niets, maar haar ogen werden rood. Toen pakte ze Henry’s hand en trok hem naar zich toe. “Er is niets wat ik liever wil! JA! Ik wil straks mevrouw Claassen zijn!” Ze kuste hem hevig en beiden sloegen hun armen om elkaar heen, hun beide hoofden op elkaars schouders. Wij waren stil. Fred gaf me een seintje met zijn ogen. Ik pakte Joline's hand en Fred nam Wilma mee, achter ons aan, de slaapkamer in. Wilma sloot de deur zachtjes. "Wauw... Die zag ik even niet aankomen, jongens. Laat ze maar even alleen. Hebben ze nodig." Ik voelde een kneepje in mijn hand. Toen ik Joline aankeek, keek ik in twee lieve blauwe ogen. Na een paar minuten hoorden we een ...