Mijn Tante Sonja,... - 2 - Sex Verhalen

Mijn Tante Sonja,... - 2

... Niet dat we daarom verlegen zaten, maar zo springen we van onderwerp naar onderwerp. Als de TV uit gaat, blijf ik naast hem zitten. Hij lijkt het niet erg te vinden. Maar enige poging van zijn kant om het op seks aan te sturen, ontbreekt ook. Het is teleurstellend, maar ik begrijp het volledig. Hij heeft intussen meerdere vriendinnetjes gehad, inclusief een langdurige serieuze relatie. Allemaal met leeftijdsgenoten. Jonge vrouwen in de bloei van hun leven. Daar kan ik nooit tegenop. Waarom zou hij in vredesnaam nog iets met mij willen als hij beter kan krijgen?

Als ik eindelijk een keer op de klok kijk, zie ik dat het bijna drie uur is. Drie uur ’s nachts! En ik wil zeker nog niet dat het nu gaat eindigen. Alles is weer bijna als vanouds. We hebben het leuk en gezellig. Dat wil ik niet opgeven, nog niet. Maar ik zie dat hij ook naar de klok kijkt. Misschien heeft hij morgen wel afspraken en moet hij bijtijds weer op?

“Moet je morgen vroeg op?”, vraag ik hem. Ik hoop van niet, dan blijft hij misschien nog even.

“Nee, ik niet”, zegt hij. “Jij morgenochtend plannen?”

Ikke niet. En als ik ze wel had, zou ik ze met alle liefde afzeggen.

“Maar het is wel erg laat intussen”, zegt hij dan. “Het is echt tijd om naar huis te gaan. Moeder is vast al naar bed, maar als ze me hoort thuiskomen, vraagt ze zich af wat ik nog zo laat bij jou moest.”

Ik wil het niet, maar ik sta toch op zodat hij ook overeind kan komen. Ik sta op blote voeten en moet een beetje omhoog kijken ...

... als ik hem in de ogen wil zien. Ik zie helemaal niks wat er op wijst dat hij meer van me wil. Ik ben teleurgesteld, maar misschien is het ook maar beter zo. Ik loop met hem mee naar de voordeur. Hij trekt zijn jas aan.

“Het was leuk je weer te zien, Sonja”, zegt hij. “Super gezellig, als vanouds.”

Hij slaat zijn armen om me heen en trekt me tegen zich aan. Een vriendschappelijke knuffel, maar voor mij voelt het als zoveel meer. Het tintelt in mijn buik en in mijn borsten.

“Ik moet gaan”, zegt hij.

Ik kijk naar hem op, maar hou hem nog even vast. Hij geeft me een kus op mijn voorhoofd. Ik voel me als een kleine meid en ik laat hem los. Even kijkt hij me diep in mijn ogen. Dan duwt hij met zijn rechterhand mijn kin iets omhoog en kust hij me zachtjes op de lippen. Het duurt misschien een seconde, maar voor mij voelt het als een eeuwigheid.

“Ben je zondagavond thuis?”, vraagt hij. “Misschien kunnen we dan gelijk nog eens afspreken?”

“Ja, leuk”, weet ik er met schorre stem nog uit te persen.

“Nou, tot zondag dan”, zegt hij met een knipoog.

Dan is hij weg en de deur valt achter hem dicht. Hij laat me in verwarring achter. Wat was dat nou, die laatste kus? Zijn laatste kus op mijn lippen was in die eerste week. Daarna zijn we nooit meer verder gekomen dan de drie zoenen op de wangen. Betekende dit iets? Of is dit iets Canadees?

Ik ga naar de WC en poets mijn tanden. Ik kleed me uit en glijd naakt tussen de lakens. Ik ben onrustig, lichamelijk opgewonden. ...