Mijn Tante Sonja,... - 2 - Sex Verhalen

Mijn Tante Sonja,... - 2

... troost. En dan wil ik hem zoenen en zijn handen onder mijn bloesje voelen. Ik wil hem in me voelen, terwijl ik onder hem lig te kronkelen. Nee, nee, dit loopt helemaal uit de hand zo! Nog even en ik verpest het alweer voordat onze eerste avond in lange tijd zelfs maar voorbij is! Ik kijk hem onderzoekend aan. Zoek naar iets dat me antwoord geeft op mijn vraag of hij me ook wil. Ik zie niets dat er op wijst.

“Je kunt er niks meer aan veranderen”, zegt hij. “Je kunt het hooguit de volgende keer beter doen. Het helpt ook niet als je het jezelf kwalijk blijft nemen.”

Natuurlijk heeft hij gelijk. Maar weten wat je moet doen en het vervolgens ook doen, zijn twee verschillende dingen. Misschien moet ik toch maar weer eens contact opnemen met mijn psycholoog. Sinds het uit is met Erwin, zit ik niet meer heel lekker in mijn vel. Ik heb echter nog steeds niet de stap gezet om mijn psycholoog weer op te zoeken.

“Genoeg over mij weer”, zeg ik, met een geforceerde lach. “Wat ga je hier doen? Ga je werk zoeken?”

Hij vertelt dat hij al een baan heeft. Maar eerst nog twee weken vakantie. Met zijn ervaring in Canada, en blijkbaar lovende referenties, kon hij kiezen uit meerdere banen. In zijn vakgebied, ICT, is men hongerig naar nieuw talent. Hij legt uit wat hij precies deed in Canada en nu hier gaat doen. Ik kan het globaal volgen, zolang het niet te technisch wordt. We praten over zijn moeder en haar vriend, en over de dingen die momenteel het nieuws bepalen. Het voelt fijn om ...

... weer zo bij elkaar te zijn. Vertrouwd ook. Ik heb echt enorme spijt van die laatste twee jaar waarin we geen contact hebben gehad. Twee gemiste jaren. We hadden elkaar misschien niet zo vaak in levenden lijve kunnen zien. Maar we hadden kunnen bellen, appen, beeldgesprekken kunnen hebben. Het is niet alsof hij op de maan zat. De tafel staat vol met lege flesjes bier. Maar allemaal alcoholvrij. Dat helpt ook niet om ongeremd in elkaars armen te vallen, denk ik met enig cynisme.

De tijd vliegt nu voorbij. Hij wil graag het late nieuws op TV zien, dus ik zet even de TV aan. Ik ga even naar de WC en als ik terug kom, maak ik van de gelegenheid gebruik om naast hem te gaan zitten. Zogenaamd om ook recht voor de TV te zitten en het nieuws goed te kunnen volgen. Hij kijkt even opzij, maar zegt niets. Ik schuif tegen hem aan en leg mijn hoofd op zijn schouder. Op zich heel onschuldig. Zo zaten we vroeger ook vaak naar TV te kijken, zonder dat er verder iets gebeurde. Hij accepteert het. Slaat zelfs zijn arm om me heen. Ook dat deed hij vroeger wel vaker. Ik heb me lange tijd niet zo geborgen gevoeld. Ik realiseer me wel dat onze rollen helemaal zijn omgedraaid ten opzichte van onze eerste week samen. Toen was hij de onzekere tiener en nam ik hem bij de hand in zijn ontdekking van zijn seksualiteit. Nu heb ik hem nodig en is hij degene in wiens handen ik mijn lot en mijn leven leg. Figuurlijk, en als het aan mij ligt ook letterlijk.

Het nieuws levert weer nieuwe gespreksstof op. ...