Tijdsprong - Sex Verhalen

Tijdsprong

... binnen te gaan, dan zoals gewoonlijk de poorten van de kantoren, waar hij normaliter werkte. Hij werd bij de bewaking verwelkomd door een knappe receptioniste, die hem begeleidde door witte gangen naar een grote lege kamer. Tenminste leeg, op het gebied van meubelen, want in het midden van de kamer stond een raamloze metalen capsule.

In de verste hoek van de kamer stond een rij technici en een enorme batterij computers. Ze draaiden zich om toen Richard de kamer binnen kwam, net alsof hij een nieuw monster of konijn was dat er hadden laten halen voor een test. Een van de geleerden kwam naar Richard toe en schudde zijn hand.

"Goede morgen, Richard. Ik ben doktor Veldhuis. Je moet ons excuseren als we vandaag een beetje verstrooid lijken, maar wat we van plan zijn te doen is revolutionair. Je bent gekozen uit een groot aantal vrijwilligers omdat je de mentale en psychische rekbaarheid hebt om op een van de grootste ontdekkingsreizen te gaan, die de mensheid heeft meegemaakt. Je zult in tijd reizen!"? Richard ademde eens diep en probeerde de enormiteit van wat hij zonet had gehoord in zich op te nemen. "Maar als... ik bedoel... wel, HOE gaan jullie dat dan doen?"? was het enige wat hij uit kon brengen. Dr. Veldhuis glimlachte rustig. "Laat me je het uitleggen. We gaan je in die capsule plaatsen en plaatsen er apparaatjes op die al jouw geheugen en gedachten omzetten in een vorm van digitale bandfrequentie. Zij kunnen geaccelereerd worden, sneller dan de snelheid van het ...

... licht totdat ze zelfs terug in tijd gaan. Ondertussen moeten we de coördinaten bepalen van een geschikte donor - dat is dan een levenloos lichaam, dat nog wel gereanimeerd kan worden - om je geheugen en gedachten in op te slaan. Dus je denk zoals je nu doet, maar voor een korte periode zal het in het lichaam van iemand anders zijn. We hebben een geschikt persoon in gedachten - een jonge man van ongeveer jouw leeftijd. Hij ligt in een coma, maar functioneert verder geheel normaal. En jij - dat wil zeggen jou geheugen en gedachten - zullen terug getransporteerd worden naar 1958."? Richard snakte een beetje naar adem en nam onwillekeurig een stapje terug. Hij zou het niet doen - het was gevaarlijk en vreemd. Dr. Veldhuis scheen zijn gedachten te lezen. "We weten hoe je je moet voelen, maar we moeten dit experiment vandaag doen. Het bedrijf zal je vijftig duizend gulden betalen vanwege het risico wat je neemt en dat staat los van het grote geld dat je kunt vragen van de kranten en TV als je je verhaal wilt verkopen. En ik beloof je... het is absoluut ongevaarlijk."? Dat was het wat Richard overhaalde. "Oke, wanneer beginnen we?"?

Dr. Veldhuis glimlachte. "Meteen, jongeman, meteen."?

Richard herinnerde zich weinig van wat er volgde. Hij werd naar de

capsule gebracht en maakte het zich er gemakkelijk in. Apparaatjes werden op zijn hoofd geplaatst en hij voelde kleine speldenprikjes, toen de naalden, elektroden of wat dan ook zijn hersenen binnendrongen. Hij had het rare ...