Borderline - 23 - Sex Verhalen

Borderline - 23

... hem denk. Op korte termijn een nieuwe seksbuddy vinden, dat zal wel niet lukken. Het enige dat ik voorlopig kan overwegen is om weer eens naar Kleine duivels te gaan, al zou ik het liefste gewoon seks willen hebben met mijn eigen mannetje.

Die avond blijft het helaas ook alleen bij knuffelen. De volgende dag gaan Lars en ik erop uit. Burgers Zoo is onze bestemming. Heerlijk slenteren door de dierentuin en beestjes kijken. Het lijkt zowaar op een date, wat dan weer goed past in het hernieuwd opstarten van onze relatie. Het is echt leuk en we lachen veel. Op de terugweg stoppen we bij een McDonald's voor een snelle hap. Dat is weer eens wat anders dan auberge Antonio, maat het past wel bij de leuke dag die we ervan gemaakt hebben. Ik hoef hier in ieder geval mijn tafelpartner niet en plein public te pijpen. Nee, nu niet aan Marck denken. Hoewel mijn conditie bijna weer zo goed is als voor mijn ziekenhuis opname, merk ik toch wel dat we de hele dag op pad zijn geweest. Niet dat ik doodmoe ben, maar ik ga op tijd naar bed. Lars gaat zowaar met mij mee. Beiden pakken we wat om te lezen. Zo liggen we in stilte naast elkaar. Lars leest een boek van Dan Brown. De delta deceptie is de titel. Zelf heb ik voor de zekerheid een kasteel romannetje gepakt, omdat ik mij waarschijnlijk toch niet volledig op een verhaal kan concentreren. Nu kan ik gedachteloos lekker lezen.

Lars is normaal niet zo’n lezer, maar nu houdt hij het bijna een uur vol. Dan klapt hij toch zijn boek dicht. Het ...

... is nog duidelijk te vroeg om te gaan slapen en om verveling tegen te gaan ben ik het slachtoffer.

“Spannend boek?” Duh. Het is een kasteel roman van duizend in een dozijn. Hoe spannend kan het zijn.

“Ja, heel spannend,” zeg ik over geacteerd angstig en ik probeer door te lezen.

“Waar gaat het over?” Mijn god, Lars. Kasteelheer ontmoet plattelandsmeisje. Ze worden verliefd. Door een misverstand worden ze boos op elkaar, dat zeurt door en op het einde komt alles goed. Daarbij is het helemaal niet belangrijk waar het over gaat. Zo’n niemendalletje lees je met het verstand op oneindig. Nou, wat ga ik eens verzinnen waar het over gaat.

“Het gaat over een man en een vrouw die in bed liggen. De vrouw probeert een boek te lezen, maar de man stoort haar daarbij.” Eens kijken of Lars de hint snapt.

“Echt waar? En wat doet die man dan waar die vrouw zich zo aan stoort?”

Zo snel kom ik dus niet van hem af. Ik moet snel iets verzinnen waardoor hij mij met rust laat.

“Hij kriebelt haar de hele tijd over haar been, zodat ze zich niet kan concentreren.” Zo, die steek onder water naar zijn gebrek aan zoeken naar fysiek contact is misschien gemeen, maar hij lijkt wel te werken. Lars is in ieder geval even de mond gesnoerd. Waar was ik. Natuurlijk ergens halverwege de pagina. Hé, wat doet Lars nu. Zijn hand ligt op mijn been, vlak boven mijn knie.

“Zo? Op deze manier?” Die zag ik niet aankomen.

“Of zo?” Lars schuift zijn hand onder mijn nachthemd door over mijn been ...