Een Beeldschone Huisgenote... - 19 - Sex Verhalen

Een Beeldschone Huisgenote... - 19

... had mogen verklappen.’’

Ik lachte. ‘’Ja, mijn moeder kan geen geheimen bewaren. Maar het is niet erg. Wat wil je van me? Wil je een verhaal horen?’’

Mandy knikte voorzichtig. ‘’Als je dat aankunt.’’

‘’Ja, ik kan het aan. Ik vertel dit verhaal niet graag inderdaad want daar ben ik niet zo trots op. Maar je bent mijn vriendin, dus je hebt er recht op om het te weten.’’ Ik keek even naar de klok. ‘’Het is half negen. Zullen we alvast naar bed gaan, dan vertel ik je mijn verhaal in bed. Daarna wil ik gaan slapen.’’

Mandy knikte.

Even later lagen we in bed, we lagen op onze zij. Mandy wil altijd graag mijn gezicht zien als ik een verhaal vertel. Ze vertelde ook even wat Anita en Lotte allemaal gezegd hadden.

Ik knikte. ‘’Oké, dat valt dus mee.

Ik was dus zestien. Het ging allemaal prima. School, voetbal, genoeg vrienden. Ik had toen weinig last van mijn zicht. Maar in een half jaar ging mijn zicht ineens erg hard achteruit. Vooral mijn nachtblindheid. Ik kon toen nog zelfstandig lopen in het donker. Maar na een half jaar kon ik dat dus niet meer, zelfs als iemand twee meter voor mij stond, zag ik hem niet. Het werd opeens allemaal moeilijker. Communicatie was een ramp. Ik kon niet meer liplezen, gesprekken moesten vaak herhaald worden. Het werd alleen maar irritanter. Soms liepen mensen gewoon weg, omdat ze het zat waren om continu te herhalen. Dat vond ik wel gênant. Stappen vond ik steeds minder leuk, dus besloot ik vaker thuis te blijven. Mijn vrienden ...

... raakten er al zo aan gewend dat ze mij niet eens meer vroegen of ik mee wilde. Na een tijdje sprak ik mijn vrienden niet meer. Ik bleef dus thuis, een filmpje kijken of een potje gamen. Maar ik voelde me eenzaam. Mijn ouders probeerden mij wel op te vrolijken door af en toe spelletjes met me te spelen, heel lief van ze, maar ik vond er niks aan. Zaterdag was mijn minst leuke dag van de week. Ik zat elke keer met de gedachte dat anderen lekker op stap gingen en ik alleen thuis zat. Media werkten ook niet echt mee. Ik zag veel foto’s voorbij komen van mensen met een grote glimlach, met een biertje in hun handen. Je kon zien dat ze lol hadden. Dat maakte mij boos en depressief.

Op een dag waren mijn ouders naar een bruiloft en mijn zusje logeerde bij haar vriendin. Ik was dus helemaal alleen in huis. Verveeld op de bank lag ik naar een saaie film te kijken. Ik had de telefoon in mijn handen, facebook stond open, er kwam een nieuw status bericht. Een foto waarop mijn twee oude vrienden stonden, met ieder een mooie dame bij zich. Dat was een druppel te veel voor mij. Ik smeet mijn telefoon weg, richting de keuken. Mijn beeldscherm stond nog aan. Woedend liep ik naar mijn telefoon en smeet opnieuw richting de koelkastdeur. Wonder boven wonder was mijn telefoon nog heel, de foto was nog altijd zichtbaar. Ik kon het niet meer aan, wilde die foto niet zien. Dus ik gooide de telefoon op de grond en probeerde hem in duizend stukken te stampen. Maar door mijn wilde stampen, schopte ik per ...