Een Beeldschone Huisgenote... - 19 - Sex Verhalen

Een Beeldschone Huisgenote... - 19

... ongeluk tegen de stoel. Dat deed pijn, waardoor ik nog kwader werd. Ik greep de stoel en sloeg hard op het aanrecht. Onder het aanrecht ging de kastdeur open, die trapte ik er meteen af. Ik bleef maar met de stoel zwaaien. De keuken werd langzaam een puinhoop. Maar wat ik later vooral erg vond, ik heb er nog steeds spijt van, ik heb toen een bijzondere vaas kapot gemaakt.’’

Ik deed er het zwijgen toe. Mandy had het hele verhaal met grote ogen geluisterd.

‘’Wat was er bijzonder aan die vaas?’’ vroeg Mandy heel zacht, alsof ze bang was.

‘’Het was een vaas van de moeder van mijn oma. Anita was er kapot van, net als mijn oma. Er waren twee vazen. Mijn moeder had er dus eentje, en de andere was verkocht. Ik heb tweede vaas proberen op te sporen, maar nee, ik heb hem nooit kunnen vinden’’ zei ik somber. Mandy kroop wat dichterbij en sloeg haar arm om mij heen. ‘’Wat gebeurde er daarna?’’

‘’Tijdens mijn woedeaanval had onze buurvrouw wat gehoord. Ik maakte behoorlijk veel herrie. Ze had mijn ouders en de politie gebeld.

De politie kwam als eerste, dat kon ik aan de sirene horen. Door de sirene werd ik opeens wakker en besefte wat ik aan het doen was. Ik zakte door mijn knieën en barstte in huilen uit. Mijn ouders kwamen vrij snel daarna, daardoor hoefde de politie de deur niet open te trappen. Frank en Anita kwamen als eerste binnen. Ze keken natuurlijk stomverbaasd. Ze zagen mij in de keuken. Ze waren niet eens boos, eerder bezorgd. Anita verspilde geen tijd en ...

... troostte mij. Frank handelde het af met politie.

Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen. De schade werd vergoed door de verzekering, ik werd door mijn moeder naar de therapie gestuurd. Alleen die vaas… mijn moeder was niet boos maar wel erg verdrietig. Dat deed mij echt pijn.’’

‘’Jeetje, heftig.’’ Meer woorden kon Mandy niet vinden.

‘’Ja, als ik er nu aan denk, vraag ik mij af waarom ik in godsnaam zo doorgedraaid ben, was ik zo dom of zo?’’

‘’Nee, je bent niet dom. Je had het gewoon moeilijk, je deed het allemaal zonder na te denken. Je was gewoon boos.’’

Ondanks alles moest ik toch glimlachen. ‘’Ja klopt. Maar slopen was echt niet nodig geweest. Maar goed, het is nu eenmaal gebeurd.’’

Mandy keek mij plotseling bang aan. ‘’En je zelfmoordpoging? Wil je erover vertellen?’’

Ik keek haar strak aan. ‘’Lieverd, je hoeft niet bang zijn. je mag alles vragen. Echt alles!’’

De angst in haar ogen verdween meteen.

‘’Oké, een jaar later was ik gewend dat ik niet meer op stap ging. Ik had alles onder de controle. Maar mijn zicht ging steeds langzamer achteruit. Ik zat nog op voetbal, de enige passie die ik nog had. Ik kon wel merken dat het steeds lastiger werd, zeker in de avondtrainingen. Maar ik zei niets, want ik wilde niet stoppen. Op een zeker moment kwam de trainer naar mij toe. Aan zijn blik wist ik meteen waar het over ging. We gingen naar de kantine, daar stond mijn moeder. Ik was verrast dat zij er was. We hadden een lang gesprek. Ik moest stoppen met ...