Een Beeldschone Huisgenote... - 19 - Sex Verhalen

Een Beeldschone Huisgenote... - 19

... maar kijk via je ooghoek naar hem.’’ Mandy knikte en keek via haar ooghoek naar mij. Ik zat verliefd naar haar te kijken.

Mandy’s mondhoeken gingen omhoog. ‘’Ja, hij kijkt naar mij.’’

Lotte knikte. ‘’Ja, ik heb hem nog nooit zo verliefd zien kijken, echt hij is gek op je. Maar de rest van het verhaal kan je beter van hem horen.’’

Mandy knikte. ‘’Dank jullie wel.’’

Het feest naderde zijn einde. De gasten gingen huiswaarts. Mijn ouders bleven over. Mandy en Lotte gingen wat eten maken. Anita ging Truus wakker maken. Ik zat met mijn Pa te praten.

‘’Danny, nog steeds geen regen.’’

‘’Oh ja da’s waar. Mandy had toch gelijk. Gelukkig maar, het was echt gezellig, hier op het dakterras.’’

Frank gromde instemmend.

Anita en Truus kwamen het terras op. Oma zag er wat opgewekter uit. ‘’Lekker geslapen, oma?’’

‘’Heerlijk, dat had ik wel even nodig.’’

‘’Je wordt nu eenmaal oud, oma.’’

‘’Hou op, ik ben nog jong!’’ Frank en ik grinnikten.

Broodjes hamburger werden uitgedeeld door Mandy en Lotte. Truus bedankte Mandy nogmaals voor het gebruik maken van haar bed. We babbelden nog even door, dan was het tijd dat ze naar huis gingen. We namen afscheid. Truus gaf Mandy een dikke knuffel. ‘’Wees zuinig met Danny.’’ Mandy glimlachte.

Nu waren Mandy en ik weer alleen in huis. ‘’Kom snel opruimen, het wordt donker en kouder.’’ We ruimden snel de troep op.

Mandy stond bij de deuropening naar buiten te staren. “Wat is er liefje?’’

Mandy keek mij grijnzend ...

... aan. ‘’Geen regen.’’

Ik zuchtte. ‘’Ja ja, je hebt gelijk schat. Dat wil je toch horen?’’ Ze keek triomfantelijk. Ik kietelde haar. Ze gilde en rende weg.

We ploften op de bank. ‘’Pfoe, even relaxen’’ zuchtte ik en zocht een leuke film op de televisie.

Een goed kwartier later merkte ik dat Mandy helemaal niet naar de film keek. Ze keek regelmatig naar mij. Als ik naar haar keek glimlachte ze kort en keek vervolgens naar het beeldscherm. Als ik mijn hoofd terugdraaide, keek ze weer continu naar mij.

Ik werd het zat, zette de televisie uit en draaide naar haar toe.

‘’Wat is er, liefje?’’

Mandy schudde haar hoofd. ‘’Nee niets’’ zei ze aarzelend.

‘’Kom op, vertel het me. Ik mag wel slechtziende zijn, maar ik zie iets aan je blik! Vertel!’’

Mandy bleef even stil. ‘’Ik mag eigenlijk niets zeggen, ik moet gewoon wachten tot je het zelf gaat zeggen.’’

Ik begreep er niets van. ‘’Zeg het gewoon, ik weet niet waar je het over hebt. Ik word niet boos op je. Dat beloof ik.’’

Weer aarzelde Mandy en fluisterde bijna geluidloos ‘’Je moeder had me verteld over je verleden, je dieptepunt. Je had… een huis gesloopt en…’’ Verder kon zij niet.

Ik zuchtte. ‘’Mijn zelfmoordpoging zeker?’’

Ze knikte angstig. Haar ogen waren gericht naar de grond. ‘’Lieve Mandy, kijk mij aan’’ fluisterde ik kalm. Haar hoofd draaide langzaam naar mij toe. De angst in haar ogen bleef.

‘’Mandy, waarom ben je bang? Dat ik misschien boos word?’’

‘’Ja, Lotte zei dat je moeder het niet ...