A Christmas Carol - 4 - Sex Verhalen

A Christmas Carol - 4

... Waarom stond Tom haar dan op te wachten?

Toms hart maakte een sprongetje toen hij haar zag binnenkomen. De laatste uren had hij beseft wat ze voor hem betekende. Hij had haar altijd als vanzelfsprekend beschouwd. Haar goedhartigheid, haar opoffering en haar bewondering voor hem hadden hem geraakt. Het was pas toen hij met haar lot werd geconfronteerd en dezelfde pijn voelde als bij het verlies van Karen en Sophie, dat hij besefte dat hij ook van haar hield.

Nu stond ze hier voor hem, een beetje onzeker. Zijn hart smolt weg. Dat kon nu. Hij had zich opengesteld voor het geluk.

“Ilse?” Hij liet zijn stem zacht klinken.

“Tom?” Ilse werd ongerust. Er was iets mis. Zo had hij nog nooit geklonken. Hij had toch toestemming gegeven om later te komen werken. Zaten er nog meer fouten in het dossier dat ze gisteren had afgewerkt? Ze was gisteren van slag door haar zwangerschap. Het aanbod van Marije had haar gelukkig tot rust kunnen brengen. Maar waarom klonk Tom zo lief? Hij zou haar zo meteen met een fout confronteren. Wist ze maar welke dat zou kunnen zijn.

“Ilse, ik heb je iets belangrijks te zeggen. Ik heb vannacht zitten nadenken. Ik heb heel hard nagedacht. Ik heb weinig geslapen, dus ik had tijd om na te denken. En toen ik zo zat na te denken, …”

Ilse had Tom nog nooit zo meegemaakt. Meestal was hij karig met woorden en klonk alles wat hij zei heel doelbewust. Ze kon een lachje amper onderdrukken.

Tom hoorde het en besefte dat hij aan het klooien was. De ...

... hele speech die hij in zijn hoofd had voorbereid, was verdwenen in een totale black-out. Hoe meer hij zei, hoe minder betekenis het kreeg. Hij zocht krampachtig naar een manier om haar zijn gevoelens duidelijk te maken. Maar wat uit zijn mond kwam, was het geraaskal van een puber.

Aangezien zijn hoofd hem in de steek liet, besloot hij om zijn hart te laten spreken. Plots kwamen de woorden er in één geut uit.

“Ik ben bang om je kwijt te geraken. Ilse, hoe langer hoe meer ben ik gaan beseffen wat voor een lieve en zorgzame vrouw jij bent. Ik stond er niet helemaal bij stil tot ik je bijna kwijt was. Het drong toen tot me door wat je voor mij betekent. Jij bent het enige wat me de laatste jaren overeind houdt. Jij bent de reden dat ik ’s morgens uit mijn bed kom. Jij bent de reden van mijn bestaan. Het idee dat er jou iets overkomt, is ondraaglijk.”

Ilse staarde Tom aan. Ze vroeg zich af wie deze man was. Hij gedroeg zich als de man die ze diep in hem vermoedde. Ze keek rond zich om te zien of er nergens verborgen camera’s stonden. Dit kon alleen maar een ronduit slechte grap zijn. “Wat bedoel je?”, vroeg ze uiterst voorzichtig.

Tom zette een stap dichter bij haar. “Ilse, ik hou van je.”

“Wat?”

Nu kwam Tom tot vlak voor haar. “Ik hou van je. Ik hoop…”

“Ik ben zwanger.”

Ilse was bang dat zijn woorden het gevolg van een bevlieging waren. Ze wilde testen of haar hoop ook echt was.

Tom wist dat hij niet mocht tonen dat hij van haar zwangerschap wist. Hij zou ...