1. Mini - 139


    Datum: 20-5-2022, Categorieën: Romantisch Auteur: Keith, Bron: Opwindend

    ... foto’s uit te zoeken. Ik gebruikte een anoniem G-mail account en adresseerde de mail aan papa, stiefmama en zoonlief. Niks BCC, gewoon alledrie in de geadresseerdenbalk. De tekst er onder. Ik keek vragend om naar Joline en die knikte. “Send, Kees. De lont in het kruitvat.” Ik ramde op ‘Enter’, draaide me om en kuste haar. “Zo. Nu eens kijken wie er nog wakker is… Waar is mijn borrel? Ik stel voor tot uiterlijk 00:00 uur te wachten; als er dan nog niemand heeft geantwoord ligt iedereen al op bed. Nou, dan worden ze morgenvroeg wat minder fijn wakker…” We gingen op de bank zitten en ik vertelde in het kort mijn belevenissen. “Oh, wacht even… Mijn Ghillysuit nog even uithangen, anders gaat die rotten.”
    
    Ik nam het ding mee naar de badkamer en hing hem op. Terwijl ik bezig was riep Joline: “Kees… Mail!” Ik maakte af waar ik mee bezig was. “Schiet nou op…”, klonk het ongeduldig. “Hé schat, de mail is geduldig. Je moet er rekening mee houden dat niet iedereen 24/7 bereikbaar is…” “Etter…” Haar ogen lachten gelukkig. Ik opende de mail. Papa had gereageerd. “Waar komt dit vandaan, verdomme? Bel me. Nú!” Een 06-nummer er achter. Joline keek me aan. “Ga je bellen, Kees?” Ik schudde mijn hoofd. “Echt niet. Meneer mag er achter komen dat niet iedereen in de looppas gaat als hij dat wil.” Ik grijnsde. “Morgenochtend, als wij opstaan, schat, dán ga ik ‘m bellen.” Ze legde haar hoofd op mijn schouder. “Je bent een gemene vent. Maar toch hou ik van je.” Rob zat het geheel vanuit de stoel ...
    ... tegenover ons te bekijken.
    
    “Wat een liefde straalt hier van af. Mijn o zo kattige zusje, getemd door een techneut…” Ik keek hem aan. “Wacht jij maar af, meneer Boogers. Als Mel hier is, zal ik hetzelfde tegen haar zeggen als jullie zitten te flikflooien.” Rob keek verongelijkt. “Shit. En dan heb ik de poppen aan het dansen want mijn liefje wil dan meteen bewijzen dat ze niet ‘getemd’ is en krijg ik de klappen.” Ik lachte hem uit. “Precies. En daarom hou ik nu wijselijk mijn grote bek dicht. Dat leer jij ook nog wel, als je wat langer verkering hebt, vriend…”
    
    Hij keek me met een trieste blik aan. “Wat langer verkering, roept meneer trots. En hoeveel langer is dat? Drie hele weken. Nounoupoepoe…I am impressed, sir.” Joline knuffelde mij. “Lief dat je me niet meteen voor schut zet, schatje. Zal ik jou eens héél lief belonen daarvoor?” Ik keek haar aan, maar zei niets.
    
    Rob stond zuchtend op. “Ik ga al. Ik weet wanneer ik teveel ben. En bovendien is het bedtijd. Welterusten, jongens.” Joline stond op, liep naar hem toe, sloeg haar armen om hem heen en zei zachtjes: “Rob, dank je wel dat je hier was, vanavond.”
    
    Ze kuste hem. Ik stond ook op en sloeg een arm om hem heen. “Dank je wel maat. Het feit dat jij hier was, zorgde dat ik me niet ongerust hoefde te maken.” Hij bloosde zowaar. “Hé, ik kan m’n zussie en mijn eigen tijdelijk teamleider toch niet in de shit laten zakken? Dan krijg ik thuis op m’n donder…Bovendien heb jij voor mijn meissie gezorgd Kees, die avond in ...