Mini - 139 - Sex Verhalen

Mini - 139

... moest worden. Als het duo besloot om in de bungalow te overnachten… Tja, dan moest ik me verplaatsen als ze thuis waren. Altijd een groter risico, maar waarschijnlijk zouden ze teveel met andere dingen bezig zijn. Als ik met Joline aan het vrijen was, keek ik ten slotte ook niet om de vijf seconden naar buiten…

Mijn telefoon trilde en ik keek op het schermpje. Berichtje van Fred: “ETA 15 minuten” Ik keek op m’n horloge: rond acht uur zouden ze hier zijn. Mooi. Dan werd het nu tijd voor een paar slokken koffie en wat te bikken, want daar was straks geen gelegenheid voor. Ik kroop wat naar achteren tot achter het randje en pakte de thermosfles en schonk een beker in. Dat was inderdaad ‘recept Rob’: ik voelde de vloeistof meer dan ik ‘m proefde. Een half bekertje, daar had ik wel genoeg aan. Een paar koeken gingen er achteraan, toen borg ik alles netjes op en pakte mijn fototoestel. Ik maakte een paar proefopnamen met hoge iso-waarde en bekeek ze op het schermpje. Uitvergroot kon ik de letters op een tegeltje boven de schoorsteenmantel lezen. “Bij vlagen ben ik geniaal, alleen is het soms windstil.” Prima. Als laatste strooide ik peper in een ruime kring om me heen; als het gezelschap een hond bij zich had, bleef die wel op afstand. In gedachten ging ik alles nog eens na; volgens mij had ik niets vergeten.

Als ik snel weg moest was het een kwestie van twee meter terugkruipen, achter de sparren opstaan, tien meter lopen, plastic zak pakken, hek over, nog tien meter lopen, ...

... op het wildspoor linksaf en dat volgen tot bij het voetpad. Dan 300 meter sprinten tot bij de auto… Geen probleem. Een eventuele achtervolger kon ik tussen de bomen ook nog opwachten en buiten westen meppen… Als het Floris was, zou ik daar geen problemen mee hebben. Ik werd gestoord in m’n gedachten door het geluid van een auto die vertraagde en nogal ‘sportief’ terugschakelde. Om de hoek van het gebouw de weerkaatsing van een oranje knipperlicht, en dan wit licht wat uitging. Eén autodeur… en de andere. Mooi… Laat de show maar beginnen! Ik hoorde een vrouwenstem. “Kom! Snel naar binnen. Daar brandt de haard.” Een mannenstem: “Daar gaan we eens lekker gebruik van maken. En dan stook ik jouw vuurtje ook wel op!”

De deur ging dicht en de verlichting in de studio werd wat helderder; waarschijnlijk ganglicht. Een lamp in de kamer ging aan, gelukkig buiten mijn gezichtsveld. Geen risico op reflectie in de lens. Even later kwam Floris in beeld. Hij liep naar de open haard en smeet er een paar blokken in. Wát een prutser; de vonken spatten alle kanten uit. Hij bleef in de open haard staren. Goed zo jochie... Dan is je nachtzicht ten minste helemaal naar de bliksem.

Een minuut later kwam stiefma in beeld. Geen onknappe verschijning overigens; zorgvuldig gekapt bruin haar, slank, een best wel fraai figuur, maar té grote borsten naar mijn smaak. Echt of siliconen? Ze droeg een strakke, zakelijk aandoende combinatie: pantalon, pumps, coltrui en een colbert er overheen.

Ze liep ...