Onvoorziene Gevaren - 3 - Sex Verhalen

Onvoorziene Gevaren - 3

... ik jou in de steek laat. Maak je geen zorgen! Echt niet doen! Ik vind het veel te fijn jou ontmoet te hebben.”

Er klonk een kuchje. Isabel keek om. Een man stond bescheiden te wachten. Hij zei: “Mevrouw, ik ben Pascal. We vertrekken over 30 minuten. Ik wacht buiten op u.”Isabel knikte. Met dat hij zich omdraaide stapten de twee mannen die de vrouwen steeds begeleiden, binnen. Er was geen mogelijkheid om samen even te praten. Paula en Isabel stonden op. Met hun nieuwe telefoon liepen ze met de mannen mee. “Tot straks bij de lunch,” zei Isabel nog.

“Tot straks.”

Op haar kamer bekeek Isabel haar nieuwe telefoon. Veel luxer dan het oude model dat zij had. Toch even uit proberen. Ze belde haar moeder. Het werkte. Ze sprak kort met haar en vertelde haar dat ze bij een vriendin logeerde. “Nee, ze wist niet wanneer ze thuiskwam. En ja, het was heel gezellig.” Ze moest nodig nog een paar telefoontjes plegen, maar met haar vaste begeleider erbij was dat onmogelijk. Later dan maar. Toen maakte ze zich klaar. Pascal wachtte buiten al ongeduldig.

Mer haar nieuwe telefoon in haar hand liep ze met haar begeleider naar beneden. Ze had geen idee dat haar telefoon geprepareerd was. Alle binnenkomende en uitgaande gesprekken konden afgeluisterd worden. En mocht ze een tekst versturen, dan werd die zichtbaar op een scherm in het kantoor van John. Nee, Isabel had geen idee!

In de auto dacht ze na. Hoe kon zij contact op nemen? Al haar contacten waren verdwenen. Slechts een enkel ...

... nummer had ze gememoriseerd. En ze moest, hoe dan ook, contact opnemen! Dat werd van haar verwacht. Maar hoe ze zich ook afpeigerde, ze had geen idee. In huis verzamelde ze persoonlijke spulletjes. Kleding hoefde niet. John had meer dan genoeg. Geen enkel moment was ze alleen. Pascal volgde haar als een schoothondje. Nauwgezet controleerde hij alles voordat ze vertrokken. Op deze manier lukt het dus niet, dacht Isabel, maar er moet toch een manier zijn. Ik moet bellen of in ieder geval teksten. Ik moet! Ik moet!

Bij de lunch zag Isabel Paula, die zichtbaar opgelucht was dat zij terug was gekomen. John was er niet. Praten lukte weer niet, omdat ze niet alleen waren, tenzij…. “Paula, zullen we straks gaan zwemmen?”

“Mag dat?” vroeg ze aan een begeleider. Hij knikte van ja.

Zachtjes zei Isabel: “Zoek het meest sexy badpak uit of bikini. Wie weet kunnen we de heren wat afleiden en dan samen praten.” Paula stemde in.

Op haar kamer zocht ze in haar kledingkast naar een sexy zwemtenue. Ze vond een bikini waarvan de bh iets te klein was. Ze paste hem en was tevreden met het resultaat. Haar borsten waren half bedekt en haar slipje bedekte net haar kutje. Met een handdoek over haar schouder liep ze de tuin in naar het zwembad. Paula was er nog niet. Er was slechts één bodyguard. Hij hing op een strandstoel, een mobieltje in zijn hand. Isabel zocht een schaduwrijk plekje, spreidde haar handdoek over de strandstoel en ging zitten. Ze zag hem schuin kijken. Even later kwam Paula ...