1. Onvoorziene Gevaren - 3


    Datum: 25-1-2022, Categorieën: Hetero Auteur: Johnnie, Bron: Opwindend

    ... laten we om hulp vragen!”
    
    “Nee, niet doen. Ik ben er zeker van dat we afgeluisterd worden.”
    
    Weer viel er een stilte.
    
    Isabel haalde diep adem. “Zover laat ik het niet komen. We moeten zien weg te komen.”
    
    “Wegkomen? Met al die guards en die hoge muur?”
    
    “We moeten! Ik zal er over nadenken. Voorlopig is er geen gevaar, denk ik. Relax maar. Zullen we even het water in gaan?”
    
    Over het onderwerp werd niet meer gesproken. Ze vermaakten zich in het water en met elkaar. Af en toe een kusje. Lief zijn voor elkaar. Omdat ze het wilden, maar ook om de guard, die zijn ogen niet van hen af kon houden. Hij moest overtuigd zijn van hun verlangen naar elkaar.
    
    Aan het eind van de dag kwam John. “Paula,” zei hij, “er komt straks iemand. Wees lief voor hem en gehoorzaam hem.”
    
    “En jij, Isabel, jij blijft bij mij. Wij gaan kijken naar wat Paula gaat beleven.” Met deze woorden liep hij weg. Bij de deur draaide hij zich om. “Ik hoorde dat jullie een nachtje bij elkaar willen slapen.” Hij wachtte even en voegde er aan toe: “Dat is goed, maar niet in jouw kamer, Isabel. Wij willen graag meekijken. Begrijp je?”
    
    En weg was hij.
    
    ‘s Avonds werd Isabel opgehaald. Ze werd naar het kantoor beneden gebracht. John wachtte haar op. Isabel had zich eenvoudig gekleed. Een bloes en een rok. Blijkbaar beviel het John wel. Hij zat op een bank en klopte op de zitting naast hem. Er stonden twee glazen op een klein tafeltje. Hij gaf haar een glas. “Ik hebeen Safari 7-up voor je gemixt. ...
    ... 7-up met een scheutje likeur.” Isabel proefde. “Mmm, lekker,” zei ze. Hij gaf haar een zoen. Isabel voelde zijn tong teggen haar lippen haar mond. Even tongden ze. Ze proefde dat hij wat anders dronk. Alsof hij haar gedachte kon raden, zei hij: “Ik heb een gin tonic.”
    
    Hij stond op. Naast zijn bureau was een stuk muur gedeeltelijk bedekt met een gordijn. Hij schoof het gordijn opzij. Nu kon Isabel in de kamer ernaast kijken. “Wij zien hen,” verklaarde John, “maar zij kunnen ons niet zien. Eenrichtingsglas, begrijp je.”
    
    Isabel knikte.
    
    Ze zag een bed met een zwarte matras. Daarnaast een open ruimte met alleen maar een stoel. Er was niemand te zien. “Kijk en geniet.” hoorde ze John zeggen.
    
    Ineens kwam Paula in beeld. Ze droeg alleen lingerie, zwarte lingerie.
    
    Ze liep naar de stoel en bleef daar staan. Haar gezicht naar het raam gekeerd. Zou ze van het raam weten? Toen kwam er een man in beeld. Zwarte broek, naakt bovenlijf. Isabel schrok. Ze kende hem! Ze kende hem maar al te goed!
    
    Ineens trok John haar tegen zich aan.
    
    “Verrast?”
    
    Ze knikte even niet wetende wat ze moest zeggen.
    
    “De eerste avond zei je me dat je zelf bepaalde wat je deed. Je vriend bezat je niet! Dat geldt dan ook voor hem, niet waar!”
    
    “Ja, ja natuurlijk, maar ik had het alleen niet verwacht.”
    
    Het was haar vriend die daar stond. Haar vriend die bij Paula was. Goh, dat had ze nooit achter hem gezocht.
    
    “Wat gaat-ie met haar doen?” bracht ze uit.
    
    John lachte. “Dat zie je wel. Je ...
«1...345...»