Mini - 168 - Sex Verhalen

Mini - 168

... in bed willen inruilen voor ons.” Ik snoof. “Ben ik niet zo bang voor makker. Ook wij hebben wat pluspunten, zeg maar.” Er klonk een grinnik naast me. “Meneer Jonkman, zet nu maar een stukkie Mozart op of zo. Dan kan ik even slapen.” Ik keek ‘m even aan. “Hé vriend, jij bent toch niet van plan om vanavond met mij een potje klef te zoenen hé?” Twee grote blauwe ogen keken me verbijsterd aan. “Hoe kom jij op dat soort enge gedachten???” “Simpel. Elke keer als jouw lieve zusje bij mij in de auto zat, donderde ze in slaap. Toen ik haar naar de reden van dat gedrag vroeg, zei ze letterlijk: ‘Met het uitzicht op een lekkere vrijpartij met jou slaap ik altijd goed.’ Dus…” Rob keek nadenkend. “Nou, dat klopt bij mij ook wel, alleen… je hebt mij nergens kunnen betrappen op de tekst dat die vrijpartij in kwestie met jou zou zijn.” “Oh… ja, dát had ik even gemist dan. Sorry.” “En nou klep dicht en Mozart opzetten. Of Brahms. Of een van die andere ouwe zakken. In ieder geval goeie slaapmuziek.” Even later startte er een motorkettingzaag naast me. Een kussentje onder Rob z’n hoofd hielp gelukkig een beetje.

Vlak bij Nijmegen reden we de snelweg af en maakte ik Rob wakker. “Tenslotte moet je wel een beetje fris en fruitig bij je meissie aankomen!” Hij rekte zich uit. “Ik weet niet of ik dat de hele avond volhou, Kees. Ik denk dat ik er vanavond vroeg in lig.” Ik knikte. “Hier nog zo eentje.” Bij de poort belden we aan en die ging even later open. Ik reed het pad omhoog naar het ...

... huis.

Joline

en Melissa renden naar buiten en toen we uitstapten vlogen de meiden ons om de hals. “Hé schatje, we zijn er weer…” Meer kon ik niet uitbrengen; Joline kuste me alsof ik terugkwam van een wereldreis. “Hé liefje, we zijn net iets meer dan 12 uur weg geweest. Zo spannend was het allemaal niet hoor.” “Maakt me niet uit. Je bent er weer, dat is belangrijkste!” Mel en Rob stonden ook uitgebreid te knuffelen, totdat Tony er een eind aan maakte.

“Hé! Dames! Mag ik m’n zoon en schoonzoon misschien ook even een ‘welkom thuis-knuffel’ geven?” Ze omhelsde ons een voor een. “Blij dat jullie veilig terug zijn jongens… Koffie?” “Ik dacht dat je het nooit zou vragen, ma.” Binnen wachtten de anderen; beide Pa’s, Ton,Clara en Bengel. Ook die waren blij dat we er weer waren. “Vertel jongens… Wat was er loos?” Nuchter vertelde Rob de technische details en besloot met: “… dit geintje gaat waarschijnlijk gevolgen hebben voor een kennis van Kees.”

Joline keek me aan. “Kees?” Ik knikte. “Mijn fijne vriendje de voormalig projectleider patrouilleschepen bij Damen. Die fraaie meneer is sinds een aantal weken hoofd inkoop bij Neddrill. Vraag me niet hoe hij dat geflikt heeft; volgens mij zat er geen week tussen zijn ontslag bij Damen en de dag dat hij bij Neddrill is aangenomen. Ben ik in feite wel benieuwd naar…”

Joline keek smerig. “Wéér die vent… Wat ga je er mee doen, Kees?” Ik schudde mijn hoofd. “Niks. Meneer loopt vanzelf wel tegen de lamp. En als iemand van Neddrill om ...