Mini - 168 - Sex Verhalen

Mini - 168

... bijzonderheden vraagt, zal ik ze netjes naar Damen doorverwijzen: naar Charles, de technisch directeur. Maar dames… excuseer ons een half uurtje; Rob, wij gaan even wat dingen op papier zetten, voordat we het kwijt zijn. Sorry meiden, jullie zullen nog even moeten wachten totdat wij ons op jullie storten.”

“Gatsie Kees. Sommige dingen hou je maar lekker voor je, ben jij belazerd…” Clara trok een vies gezicht. “Zussie, als je tóch meer bijzonderheden wil weten: ga gerust even te rade bij Mel en Jo. Die kunnen je alle bijzonderheden vertellen van een passionele simultane vrijpartij in een camper, ergens langs de Normandische kust.” Joline giebelde. “Oh ja, dat weet ik nog wel… ‘Hé schat ik hou enorm veel van je en zo, maar we zijn aan ’t vrijen. Dit is geen rugby.’ Weet je nog, Mel?”

Die gniffelde alleen maar en trok Rob nog even tegen zich aan. “Kom, meneer de machinist. Laat die rooie duivel los, we moeten nog even dingen doen.” Ik wenkte Rob.

Even later zaten we een kort verslag te maken, ondersteund door de foto’s die Henry op stick gezet had en wat foto’s die Rob gemaakt had tijdens zijn klus. Na twintig minuten waren we klaar en had ik het document opgestuurd naar de server van DT. Een urenspecificatie ging via de mail naar Backoffice. Werk voor

Denise

.

Daarna keek Rob me aan. “Wat doen wij met die fijne meneer hoofd inkoop van Neddrill, Kees?”

Ik dacht na. “Weet je, Rob, ik heb enorm zin om het hele verhaal, inclusief poging tot aanranding ...

... onverbloemd naar hen te mailen en die arrogante lul keihard op z’n bek te laten gaan, maar ik doe het niet. Als Neddrill komt informeren zal ik ze vertellen over mijn kleine aanvaring met meneer en ze vervolgens vriendelijk vertellen dat ze voor meer bijzonderheden bij Damen moeten zijn. That’s it. Kijk, ik heb alleen maar één onaangenaam telefoongesprek met hem gehad. Voor de rest helemaal niets. Niets te maken gehad met de problemen die hij verder bij Damen heeft veroorzaakt. Dus… Wie ben ik in feite?”

Rob grinnikte. “Jij bent de oorzaak van de ellende voor hem, Kees…” “Echt niet! Dat is hijzelf geweest. En nou wil ik er niks meer over horen, Rob. We laten Neddrill vanavond lekker met rust en gaan van onze families genieten.”

Ik knipoogde. “En van onze bijna-familie. Jij van die rooie feeks en ik van een blond krengetje. Overigens: had ik je al bedankt voor het feit dat je die generator zo 'gekieteld' hebt? Je hebt de goeie naam van DT gered, man. Dank je wel!”

Hij boog. “Dát vind ik nou leuke klusjes. En dat is meteen de charme van DT: af en toe lekker op zee en tot aan je ellebogen in de motorolie zitten… Mel begon meteen te mopperen toen ik haar omarmde: ‘Je stinkt naar diesel!’ Dus ik zal me zo meteen eerst eens goed gaan douchen.” “Goed plan, ga ik ook maar even doen. Daarna weer omkleden in wat nettere kleren.” Zo gezegd, zo gedaan en een haf uur later kwam ik, fris gewassen en geschoren, beneden. Rob zat er al.

“Zo, dat ziet er beter uit, heren… En het ruikt ook ...