1. Uit De Friendzone - 1


    Datum: 25-12-2021, Categorieën: Romantisch Auteur: Jefferson, Bron: Opwindend

    ... het minder hard. Afscheid nemen leek niet helemaal vanzelf te gaan. Ik was niet iemand die graag treuzelde. Helemaal niet zelfs. Maar ik had de dag – en zeker de avond – als zeer prettig ervaren. Ik had iemand leren kennen die ik graag vaker wilde zien. Maar ik wist dat zodra ik deze deur uitstapte en haar pas weer op school zou zien, alles anders zou zijn. Het had met dit moment te maken, dat ik haar een stuk leuker had gevonden, en kreeg het idee zij mij ook. Al was het maar op een vriendschappelijke manier.
    
    -
    
    En daar stond ik dan in de deur. Ik had toch wat bereikt. Ze had me gezegd er beter uit te zien dan ze gedacht had. Misschien niet het compliment wat ik wilde, maar het was toch wat. Daarnaast ging het me meer om de avond die volgde waar ik toch wat zelfverzekerdheid uit durfde te halen, zoals ze met me omging.
    
    ,,Ik wil je nog bedanken.’’ Dat had ik nog niet gedaan. ,,Je bent liever dan je je voordoet.’’ volgde ik mezelf op. Ook dat was misschien niet het compliment wat zij graag wilde horen, maar ze moest er om lachen.
    
    ,,Dankje.’’ zei ze nog wel wat cynisch, maar ze bleef er stil om glimlachen. Ik kreeg het idee dat ze het wellicht fijner vond dan ze wilde toegeven.
    
    ,,Je bent lief, Bernard. Komt wel goed.’’ gaf ze me nog mee. Ik draaide me om en stapte naar buiten. Het voelde niet goed om nu zomaar weg te gaan. Er miste nog iets… En dus draaide ik me snel om, niet wetende dat ze me vrij dicht gevolgd was.
    
    -
    
    ,,Ho…’’ bood ik gelijk al een soort ...
    ... van mijn excuses aan omdat ik bijna tegen haar op botste – nog niet eens echt. Ik voelde meteen het bloed naar m’n wangen stromen. Ze stond namelijk wel heel dicht op me. Ze keek naar me op, lachte er heel voorzichtig om, en ik verdronk meteen in haar blauwe ogen. Ze deed ook geen stapje achteruit. En door m’n ongemakkelijke houding dreigde ik eerder voorover te vallen… Maar ik viel niet. Ook ik bleef staan. En het leek eindeloos lang te duren. Zomaar uit het niets.
    
    ,,Ik vond het ook heel fijn.’’ zei ze toen, haast fluisterend. Ik kon haar ruiken – zo dicht stond ze op me – en wat rook ze verleidelijk zoet.
    
    -
    
    ,,Oh, shit, wacht ik heb nog wat voor je.’’ zei ze plots en ze draaide zich snel om. ,,Doe de deur nog even dicht.’’ Ik stapte meteen weer naar binnen – wist echt niet hoe snel – en deed de deur achter dicht. ,,Voor als het zover komt tussen jou en Kamila. Zou zonde zijn als je het dan verpest.’’ zei ze me nadat ze zich weer naar me omdraaide. Ik kon haar niet zo snel volgen. Ik keek naar haar handen, maar die waren leeg. Mijn ogen veranderden dan ook in vraagtekens en ze moest er om lachen. Diezelfde handen vonden daarna plots m’n wangen terwijl ze dichterbij stapte. Ik neigde nog een stap naar achteren te doen, maar ze was me te snel af. En voor ik het wist voelde ik plots de warmte van andermans lippen, en dat voor het eerst in mijn leven. Het verlamde me vanaf de eerste seconde en een aangename waas deed zich voor in m’n hoofd. Deze Amanda had ik me nog nooit ...