Mini - 167 - Sex Verhalen

Mini - 167

... plotseling bijzonder grimmig. Vertel!” Ik schudde mijn hoofd. “Nee Hessel. Niet jouw business. Sorry. Laten we een contract op gaan stellen, daar hebben wij verstand van. Niet van inkoop.” Hij haalde zijn schouders op. “Oké…” Even later was het contract getekend. “Ik scan ‘m even in en dan stuur ik ‘m naar het bureau. Met jouw verhaal erbij over de feitelijke oorzaak.” “Doe maar. Maar als je het niet erg vindt, ga ik nu weer terug naar de generatorruimte. We melden ons wel als de zaak gefikst is.” Nadenkend liep ik naar beneden. Tja, de maritieme wereld is niet zo groot… En dus kwam meneer de voormalig projectmanager wéér Kees Jonkman tegen. Die ging spijt krijgen van zijn ‘lucratieve deal’ in Engeland… In de herrie van de generatorruimte zag ik twee benen van Rob onder de diesel liggen. Henry en een man van Neddrill stonden ernaast. “Rob, mag ik Henry even meenemen?” brulde ik. “Prima! Ik rooi het hier wel! Bijna klaar!” Ik wenkte Henry en we liepen naar buiten, de frisse lucht in. Zachtjes vertelde ik hem wie er hoofd inkoop van Neddrill was geworden. “En dit gedrocht hiernaast was een van zijn eerste aankopen…” Hij floot. “Die is niet zo blij met jou, Kees…” Ik haalde m’n schouders op. “Dat was hij toch al niet, dus wat maakt het uit? Ben alleen benieuwd hoe hij dit baantje heeft gekregen, nadat hij in staat van beschuldiging is gesteld voor aanranding. Als dat naar buiten komt, staat hij waarschijnlijk in no time wéér op straat. Enfin, dat staat hij misschien toch al ...

... snel, als dit verhaal de directie van Neddrill bereikt. Iets met goedkoop en duurkoop en zo. Ik zal er geen traan om laten. Kom, we gaan Rob op z’n vingers kijken. Eens zien hoe onze machinist die diesel kan opvoeren.”

Henry keek me aan. “Die vent kan toveren met machines, Kees. Ik heb net een paar dingen gezien en gehoord… Het toerental van die diesel ging al met 200 toeren omhoog toen Rob stuk voor stuk de brandstoffilters schoongemaakt had. Daar zat een partij troep in… Niet te geloven. Tot en met grove metaalsplinters aan toe. Vervolgens ging hij de verstuivers te lijf. Elke verstuiver een kwartslag meer open, en toen lag het toerental 500 toeren hoger. En net was hij bezig om ‘iets met de brandstofpomp uit te halen’ zoals hij het noemde. En dat was het laatste, zei hij.” We liepen de herrie weer in, waar Rob zijn handen stond af te vegen aan een poetsdoek. “Zo, ze kunnen weer, Kees! 600 toeren meer en ongeveer 23% vermogenswinst. Wát een teringding… Zou het leuk gedaan hebben in een ouwe Chinese vrachtschuit op de Gele Rivier… Zullen we Hessel blij maken?” Ik knikte.

“Jij stinkt weer als vanouds naar diesel, vriend. Daar zal Melissa blij mee zijn!” Hij keek me aan. “Dat denk ik wel… als ik straks die rooie feeks weer kan omarmen. Ze zat vanochtend aardig in de put.”

In de controleruimte zei hij tegen Hessel: “Je kan weer gaan boren, makker. En ik denk dat je nu zonder onderbrekingen de diepte in kan gaan. Je hebt drieëntwintig procent meer vermogen. En denk eraan: ...