De Engel Des Doods - 4 - Sex Verhalen

De Engel Des Doods - 4

... krijgen!”

“Als je ons maar heel houdt,” mopperde Marc, terwijl hij zijn arm uit het raam stak en het blauwe zwaailicht op het dak plaatste.

Myriam negeerde hem, haar ogen waren strak op het busje gericht dat veel te traag voor haar reed. Het zwaailicht verspreidde een blauwe gloed en de sirene schalde ongeduldig, maar dat leek niet veel te helpen.

De man aan de receptie van de camping was een vijftiger met een slecht verzorgde grijze baard. Hij droeg een T-shirt van Iron Maiden dat strak gespannen stond rond zijn bierbuik. Zijn armen en nek stonden vol tatoeages.

“Politie! Inspecteur Debruyn en Van Calster.” Myriam zwaaide met haar politiepenning naar de nors kijkende man. “Kunt u me de caravan aanwijzen van Karel Gevers?”

De receptionist zuchtte hoorbaar. “Politie? Laat me raden. Jullie zoeken zijn neef Johnny? Doe geen moeite. HIj is er niet.”

“Weet u dat zeker?”

“Heel zeker. De laatste keer dat ik hem heb gezien, was twee maanden geleden.”

“Kan hij niet ongemerkt gepasseerd zijn?”

“Dat is onmogelijk. Dit is de enige ingang. Misschien dat mijn collega hem de voorbije nacht ingecheckt heeft, maar daarvoor moet ik in mijn papieren kijken. Die liggen in mijn kantoor. hebt u even?” De man verdween in het kleine hokje achter de balie. Zodra hij uit het zicht van de agenten was, nam hij zijn gsm en tikte snel “Flikken hier voor jou. Wegwezen!”

“Kan je dat nu geloven? Ik zou die man een boete willen geven voor obstructie van het onderzoek en smaad aan ...

... de politie. En nog één, gewoon omdat hij een lul is.” Myriam was ziedend. De receptionist was hen net komen zeggen dat hij eerst zijn koffiepauze ging nemen. Dat was volgens hem door de vakbond allemaal vastgelegd in een CAO.

Marc had het gezicht van Myriam rood zien worden en had haar snel naar buiten gewerkt. Net toen ze haar furieuze monoloog wou verderzetten, werd haar aandacht afgeleid door een naderende stofwolk.

Een zware Ford Ranger pickup kwam met hoge snelheid op hen toegereden. Zonder snelheid te minderen knalde hij door de slagboom heen.

Myriam en Marc sprongen in hun wagen en zetten de achtervolging in. Marc pakte de microfoon om de centrale te waarschuwen. “Alpha Brava 14 hier, verdachte gaat op de vlucht. We rijden nu op de verbindingsweg richting E314. We hebben dringend versterking nodig en een wegblokkade aan de oprit.”

“Dat wordt moeilijk. Onze wagens zitten vast achter een omgekantelde veewagen.”

“Verdomme!” Iedere seconde die verstreek, vergrootte de kans dat Johnny weer zou ontkomen. “Sneller Myriam! Sneller!”

In de verte zagen ze een tractor vanuit een veldweg traag de baan opdraaien. Hij sleepte een aanhangwagen vol bieten mee en nam in zijn bocht de hele breedte van de weg in beslag. Johnny die vooral in zijn achteruitkijkspiegel zijn achtervolgers in het oog hield, merkte het gevaarte veel te laat op. Hij besefte dat het te laat was om te remmen.

Met een heftige ruk aan zijn stuur reed de Ford op een greppel langs de weg af. Hij ...