De Engel Des Doods - 4 - Sex Verhalen

De Engel Des Doods - 4

... overeenkomsten.”

“Wie heeft haar gevonden?”

Een grote grijns verscheen op Myriams gezicht. Een jongen uit het gebouw hier recht tegenover. Ze keek naar de andere kant van de drukke steenweg. Hij had haar dood in haar bad zien liggen vanuit zijn slaapkamer.

Marc trok zijn wenkbrauwen op. “Ik kan niet wachten op dat verhoor.”

Het schokkende beeld dat hem wachtte toen Marc de badkamer in ging, zoog alle lucht uit zijn longen.

"Jezus Christus." zijn stem was een zwakke fluistering. Hij voelde een enorme leegte in zijn maag, terwijl hij naar het tafereel voor zich staarde.

Haar bleke borsten werden doorkruist door diepe, donkere halen, alsof de dader er een wilde pentekening in had gekerfd. Het tafereel zag er extreem bloederig uit. Rode strepen, als een snelle haastige notitie, die de woorden "LOVE U 2" vormden.

"Oh mijn God," kreunde Myriam, "denk je dat ze nog leefde toen..."

“De handtekening van het kwaad,” mompelde Marc.

Ze was jong en blond. Haar kristalheldere groene ogen waren open en staarden in het niets. Terwijl hij het lichaam van Evy bestudeerde, vroeg Marc zich af of het overleden meisje haar moordenaar in de ogen had gekeken. Ze kende hem in ieder geval wel, dat was duidelijk. De deuren waren niet geforceerd. Er was geen worsteling geweest, en hoewel Marc er zeker van was dat het slachtoffer seks had gehad met de dader, verwachtte hij niet dat er sprake was van verkrachting. Ook ditmaal waren alle sporen nauwkeurig ...

... verwijderd.

“Geen verwondingen aan haar hals,” verklaarde Myriam. Marc tilde voorzichtig een van Evy’s handen op en bestudeerde de perfect gevijlde en gelakte nagels. “Laat een monster nemen van onder haar nagels, misschien heeft ze hem wel gekrabd.”

“EVY!!!” Tumult op de gang deed Marc opschrikken uit zijn overpeinzingen. Toen hij de gang in keek, zag hij een meisje zijn richting uitkomen.

Een agent deed zijn best om haar bij te houden en de pas af te snijden, maar ze liet zich niet stoppen. Marc schudde ongelovig zijn hoofd en begon tegen Myriam te mompelen. “Onvoorstelbaar toch, hang een politielint en zet er een agent bij, en dan nog lopen ze er dwars doorheen. Alsof dat lint daar niet voor hen hangt.”

“Ik ben haar vriendin,” klonk het ferm.

De agent greep haar arm vast.

“Laat me verdomme los, klootzak!” schreeuwde ze, terwijl ze zich probeerde los te rukken. Toen kreeg ze Marc en Myriam in de gaten. “Waar is Evy? Wat is er gebeurd?”

“Juffrouw, ik stel voor dat we even een rustige plek opzoeken.” Marc had zich midden in het deurgat geposteerd zodat het meisje in de gang moest blijven staan. “Geloof me, dit wil je echt niet zien.”

“Wat…. wat is er gebeurd?”

“Ik vrees dat ze dood is. Om het leven gebracht.”

Het meisje keek Marc met verbijstering aan. “Dat kan niet!”

“Het spijt me…”

Het meisje staarde verslagen voor zich uit. “Arme Evy, het is zo erg,” huilde ze. “We hadden afgesproken om vandaag te gaan winkelen. Maar ze reageerde niet op mijn ...