Het Satorvierkant - 2 - Sex Verhalen

Het Satorvierkant - 2

... omgeving hebben ze niet. Ze merken niet dat het bos zich achter hen sluit en zich hult in een steeds dichtere duisternis. Ontelbare ogen bespieden hen en wachten op wat komen gaat.

Een ruiter doemt op uit de dichte mist en verspert bovenop een heuvel de weg. Mistslierten golven rond de hoeven van zijn paard, als grijze golven. Het is een edel paard, een slanke merrie, grijs als de mistflarden rond haar benen. De ruiter zelf is verhuld in een lange zwarte cape. Het is een grote man met brede schouders, maar ... zijn hoofd ontbreekt. De spookruiter wijst met zijn zwaard naar de graaf en zijn gezelschap die tot stilstand waren gekomen en met ogen vol angst hun belager aanstaren.

En dan breekt de hel los.

Het paard van een van de lijfwachten legt in opperste paardenpaniek zijn oren plat in de nek. Het gilt van angst en verheft zich op de achterbenen. De ruiter valt van zijn paard. Voorbenen maaien boven het hoofd van de schildwacht in de lucht. Hoeven komen denderend neer. Het geluid van versplinterende botten is mijlenver te horen. Het dier hinnikt en steigert opnieuw waarna het in het bos verdwijnt.

Een van de soldaten laat een bloeddorstige strijdkreet klinken en stormt met wapperende zwarte mantel op de spookruiter af. De sterke onbekende geur van het wezen doet zijn paard echter in paniek naar links wenden. Het knalt daardoor tegen een stuk rots. Door de pijnlijke klap heft het dier ...

... wild hinnikend het hoofd en vangt daarmee de zwaardhouw op die bedoeld was voor zijn berijder. Met een afgrijselijk gebrul zakt het paard in elkaar, zijn rechterpoot onnatuurlijk gebogen onder zijn lijf. Zijn berijder wordt uit het zadel gegooid. De spookruiter heft zijn zwaard en hard grommend doorklieft hij de nek van de gevallen soldaat.

De ruiter zonder hoofd brengt met een schop zijn paard in beweging en stormt met veel kabaal op zijn overgebleven tegenstanders af. Die proberen hun panikerende paarden te keren om weg te vluchten. Een van de lijfwachten aarzelt te lang. Ook zijn hoofd wordt zonder enige moeite afgehakt. Met de bloed spuitende soldaat nog stevig in het zadel, de dijbenen strak om zijn stuurloze paard geklemd, vlucht zijn paard diep het bos in...

De ghostrider zet intussen de achtervolging in op de graaf. Behendig laveert hij tussen de bomen door, zijn paard intussen de sporen gevend. De graaf voelt al gauw diens adem in zijn nek en hoort het gedreun van de spookhoeven in zijn oren. Wanneer hij omkijkt ziet hij hoe zijn achtervolger zijn afgehouwen hoofd uit zijn mantel haalt en het door de lucht naar hem gooit. Een bal vuur en de graaf verdwijnt in het niets.

Intussen heeft de enige overlevende de burcht bereikt. Zijn ogen staan wijd panisch. "Hekserij!" roept hij. "Hekserij!". Vanuit de heuvels zijn duivelse gezangen te horen: "Run to the hills, run for your lives."