Het Satorvierkant - 15 - Sex Verhalen

Het Satorvierkant - 15

... aan. “Ik ben verliefd op jou,” zegt ze zachtjes.

Wezenloos schudt Fritz zijn hoofd.

En dan kust ze hem. Ze drukt haar lippen heel zachtjes tegen de zijne. Het is zo’n aarzelend gebaar dat het bijna geen kus kan worden genoemd, maar Fritz zijn lichaam reageert als buskruit op een klein vlammetje. Zijn hoofd twijfelt misschien, maar zijn lichaam niet. Hij begint terug te zoenen. Zijn bewegingen worden met de seconde dominanter, gretiger en eisender. Simone zucht. Dit voelt zo goed. Met een zucht verbreekt hij de kus, zijn voorhoofd rust tegen dat van haar en ze hijgen allebei, alsof ze net een marathon hebben gelopen. Zijn ogen kijken haar verlangend aan, maar wanneer Simone aanstalten maakt om de kus te hervatten, trekt hij zijn hoofd terug.

“Dit hadden we niet moeten doen.” Fritz zijn ijskoude buitenkant is weer terug op zijn plek en er is niets over van het hete, intieme moment van net. Hij strijkt verwoed door zijn haren. Het lijkt alsof hij spijt heeft en dat doet Simone pijn. “Het spijt me, Simone. Ga naar huis.” En met die woorden draait hij zich om en verlaat zonder omkijken de kamer. Binnenin Simone brandt er een hitte die ze onmogelijk kan negeren. Ditmaal niet van opwinding, maar van woede. Even blijft ze perplex staan. Dan stormt ze de gang in. “Fritz!” brult ze. “Waar ben je, jij lafaard!”

Simone loopt de trap van het huis op en probeert elke deur. Ze heeft geen idee waar Fritz zich bevindt, maar als het nodig is doorzoekt ze elke kamer. ...

... “Fritz!”

En dan vliegt een van de volgende deuren open. “Waar ben je mee bezig?” brult hij. De manier waarop hij zijn vuisten balt en zijn spieren aanspant, doet iets met Simone wat ze nog niet eerder ervaren heeft. “Ik wil meer, veel meer,” antwoordt ze.

“Ik heb je al gezegd dat er niet meer is.”

Simone schudt haar hoofd en blijft hem met grote ogen aankijken, terwijl ze langzaam haar jurkje naar beneden trekt.

“Je gaat hier spijt van krijgen.”

Simone laat haar kleedje op de grond vallen en stapt eruit. Ze staat nu halfnaakt voor hem.

“Ik waarschuw je!” Fritz trekt ruw aan de haren van Simone. Haar hoofd kantelt naar achteren en ze kijkt hem bang aan. In zijn ogen is enkel duisternis te zien. “Zeker dat je meer wilt?”

Simone hapt naar adem als hij haar slipje ruw naar beneden trekt en twee vingers bij haar naar binnen steekt. Het is duidelijk dat hij niet de bedoeling heeft haar op te winden. Het lijkt eerder alsof hij haar probeert af te schrikken door haar extra ruw te behandelen. Opeens begrijpt ze het helemaal. Hij wil haar laten zien en voelen dat hij niet kan geven waar ze naar verlangt. Het maakt haar bang, want ze weet niet hoe ver hij wil gaan.

“Ga je me pijn doen?” fluistert ze zacht. Ze kan niet voorkomen dat haar ogen waterig worden. Er valt een lange stilte, waarin enkel hun ademhalingen hoorbaar is. Fritz verroert zich niet meer, alleen de blik in zijn ogen verandert, alsof haar woorden hem wakker hebben geschud en hem hebben laten ontdooien.

“Ik ...