De Engel Des Doods - 7 - Sex Verhalen

De Engel Des Doods - 7

... Myriam, ging de deur open. Toen Ludo, de man van Myriam, Marc herkende verscheen er een lichte paniek in zijn ogen.

“Marc? Is er iets gebeurd? Is Myriam ok?”

Marc begreep de ongerustheid. Elke levenspartner van een politieagent vreesde het moment dat een collega voor de deur zou staan om te melden dat er een ‘ongeluk’ was gebeurd. Hij had Ludo misschien toch beter opgebeld.

“Nee… Dat denk ik toch… Ik weet het niet… Myriam is niet thuis?”

De woorden zorgden voor verbazing. “Hoe? Is ze niet op het werk? Is ze niet bij jou?”

“Mag ik even binnenkomen?”

De woonkamer zag eruit zoals in de magazines. Modern, gezellig, alsof er niet in werd geleefd. Alles stond op de daarvoor bestemde plaats maar persoonlijke toetsen ontbraken.

Marc en Ludo zaten in verschillende zetels.

“Toen ik gisteren ging slapen, was ze nog niet thuis. Vanmorgen was ze weg. Ze is vannacht hier geweest, want er stond een leeg glas whisky op de salontafel. Met de fles ernaast.”

“Je bent niet wakker geworden toen ze kwam slapen?”

Een diepe zucht luidde een ijselijke stilte in. Marc zag dat Ludo twijfelde om voor de eerste keer luidop te zeggen wat zich tot nu toe enkel binnenshuis had afgespeeld. Dat Myriam verdwenen was, gaf Ludo toch de moed.

“We slapen al een tijdje apart. Zolang de kinderen nog niet studeerden, hielden we de schijn op. Maar we zijn uit elkaar gegroeid. Pas op, we zien elkaar nog graag, maar…”

“Wanneer heb je haar voor het laatst ...

... gezien?”

“Gisterenochtend. Ze was uit haar normale doen. Ik dacht dat het te maken had met de dood van die verdachte.”

“Heb je enig idee waar ze zou kunnen zijn?”

Ludo nam zijn telefoon en belde naar het nummer van Myriam. “Antwoordapparaat.” Hij sloot zijn ogen. Hij was duidelijk koortsig op zoek naar antwoorden. Even later opende hij zijn ogen. Radeloosheid overheerste. “Ik heb geen idee. Wat nu?”

Marc stond recht en ging naar buiten. “Ik weet misschien iets. Ik houd je op de hoogte.”

Er werd niet opengedaan. Marc had al een paar keer op de deurbel van Erika’s huis gedrukt. Zuchtend ging hij op het bordes zitten. Hier eindigde zijn zoektocht. Hij had al talloze malen geprobeerd om Myriam en Erika te bellen. Ze bleven onbereikbaar. Hij was een ervaren speurder, maar ditmaal had hij geen idee waar hij moest beginnen. Het was nog te vroeg om van een onderzoeksrechter de toestemming te krijgen om hun gsm’s te lokaliseren. Wat kon hij nog doen?

“Kan ik je helpen?”

Marc keek opzij. Een oudere vrouw was uit het buurhuis naar buiten gekomen. Het was moeilijk om een leeftijd op de vrouw te plakken. Ze zag er in elk geval nog heel kranig uit. Ze had iets bekends in haar gezicht, maar Marc kon er zijn vinger niet op leggen.

“Ik ben op zoek naar uw buurvrouw. Ze is niet thuis.”

“Erika is op haar werk.” De stem klonk zelfzeker. “Mijn dochter is altijd op haar werk.” Ditmaal klonk er een licht verwijtende toon door.

Marc stond recht en bekeek de vrouw aandachtiger. Het was een oudere ...