De Engel Des Doods - 6 - Sex Verhalen

De Engel Des Doods - 6

... Marc dat mooi vinden, dat popperige dat Erika uitstraalde? Zelf droeg ze altijd een gemakkelijke jeans als ze aan het werk was.

Erika doorbrak als eerste de stilte. "Over wat er gaande is tussen Marc en mij, heb ik tegenover niemand verantwoording af te leggen. Ik weet zelf niet goed wat het is. Maar ik ging ervan uit dat enkel wij betrokken waren. Ik wist niet dat jij en Marc..."

Myriam knikte. Ze durfde niks te zeggen, bang als ze was om als een klein kind in huilen uit te barsten. De spanning was om te snijden. "Trut!" mompelde ze uiteindelijk.

Even was Erika terug op de speelplaats van haar school. Dit had ze haar hele leven meegemaakt, zowel in de lagere school als het middelbaar. Ze was altijd een buitenbeentje geweest. Anderen vonden haar raar. Zelf vond ze zich gewoon volwassen.

Trut was haar roepnaam geworden. Als er al eens iets tegen haar werd gezegd. In die periode had ze vaak last gehad van paniekaanvallen.

En nu hoorde ze het weer. Ditmaal niet door een kind uitgesproken. Hoewel ze Myriam vaak toch zo zag. Als een klein, verwend kind.

"Myriam, doe normaal!" Erika’s stem klonk hoog en piepend. Ze moest kalm blijven, maar dat was een moeilijke opgave. Ze keek op. De blik in Myriams ogen was staalhard en ijskoud. Erika had haar gezicht nog nooit zo gezien. Ze slikte en probeerde een opkomende paniekaanval de baas te worden.

"Ik snap dat je iets voelt voor Marc, Myriam." Ze probeerde te glimlachen. "Maar geloof me, dat gaat allemaal ...

... over."

Myriam keek Erika in de ogen. Die knikte haar kort en veelbetekenend toe.

"Het is fijn dat jij en Marc... eh… goed met elkaar kunnen opschieten." Erika duwde haar nagels in haar handpalm. "Jullie zijn dan ook al jarenlang collega's."

"Collega's," mompelde Myriam. Haar hoofd schoot omhoog. Waar ging dit gesprek heen? Ging Erika nu vertellen dat Marc voor haar de ware was en dat zij er niet mocht tussenkomen? Natuurlijk was er tussen Marc en Erika geen liefde. Het was alleen maar seks, pure lichamelijke aantrekkingskracht.

En toch was ze stikjaloers. Zo jaloers dat ze de avond voordien Marc had verleid. Veel aanmoediging was er niet nodig geweest. Hij had haar genomen.

Uiteindelijk was het een snelle wip geweest. Toch was het veel beter geweest dan het één keer in de maand op- en afrollen met manlief vroeger. Jarenlang had ze van die belachelijk slechte seks gehad en toen de kinderen kwamen was het alleen maar bergafwaarts gegaan.

Ok, het was ook haar schuld. Want ze had haar man jarenlang steeds vaker weggeduwd, letterlijk en figuurlijk. Hij had in de beginjaren van de kinderen duidelijk meer puf, maar hij had geen last van lekkende borsten en van baby's die om aandacht vroegen. Nee, hij sliep gewoon overal doorheen en ging 's ochtends fluitend naar het werk. Geen wonder dat de klik er niet meer was. Nu had hij nergens nog zin in. Treuren deed ze er niet om.

Ze beet op haar lip. "Het is vrij simpel, Erika. Je laat Marc met rust," zei Myriam dringend. Ze was ...