De Engel Des Doods - 6 - Sex Verhalen

De Engel Des Doods - 6

Ik ben er helemaal klaar voor. Dit wordt mijn moeilijkste opdracht tot op heden.

Zal het doel van mijn redding ditmaal net zo vertrouwend en welwillig zijn? Ik verwacht wel wat tegenwerk. Vannacht heb ik mijn plan helemaal uitgedacht. Elk mogelijk scenario ligt klaar. Ik ben voorbereid.

Jammer genoeg zullen ze morgen beseffen dat Johnny niet de dader was. Het zij zo. Het draait niet om mij. Alles voor het hogere goed.

***

“Marc, ik wil dat je nu naar hier komt.”

“Meneer de commissaris, ik ben geschorst.”

“Je bent niet geschorst. Je bent met verplicht verlof, en dat verlof is bij deze opgeheven.”

“Wat is er aan de hand?”

“Het alibi van Johnny Gevers zit op dit eigenste moment in verhoorkamer 3.”

“Verdomme!”

“Asap, Marc!”

Op de stoel van de verhoorkamer zat een meisje op haar nagels te bijten. Ze was 16, maar ze zag er jonger uit. Dit was te wijten aan haar kleine gestalte, haar magere lijfje en het totale gebrek aan vrouwelijke rondingen. Ze droeg een jeansbroek met scheuren over de hele lengte van de pijpen. Daarboven had ze een zwart T-shirt aan met het logo van The Rolling Stones. De combinatie met haar overdadige zwarte make-up deed het vermoeden rijzen dat de wereldbekende uitgestoken tong vooral een levenshouding was en niet zozeer haar muzieksmaak te kennen gaf.

“Dat is verdomme nog een kind.” Aan de andere kant van het spiegelglas keken Marc en Myriam naar het meisje dat zich duidelijk niet op haar gemak voelde.

“Johnny heeft ...

... geen enkele wet overtreden door met haar seks te hebben.” Myriam klonk zelf niet overtuigd van de letter van de wet. Nog niet zo lang geleden had haar eigen dochter er ook zo uitgezien. Ze was op dat moment met alles bezig geweest behalve seks. Hoopte Myriam.

Marc gromde kort. Hij had Myriam deze ochtend amper aangekeken. Hij was bang voor de verwijten die hij in haar ogen zou zien, of nog erger: het verdriet.

Myriam zelf durfde hem niet aanspreken over gisteren. Ze zouden moeten praten. Later. Nu was het tijd voor een verhoor.

“Johnny kan het niet gedaan hebben. Hij was bij mij.” De nervositeit van het meisje was snel verdwenen. Ze keek Marc en Myriam met een arrogante, zelfs hooghartige blik aan.

“Juffrouw Andolina, wanneer was dat precies?”

Het was een simpele vraag, maar een verwoestende blik in haar ogen deed zelfs Marc licht terugdeinzen.

“Nadia. Die andere naam hoor ik niet graag. Ze doet me teveel aan die narcistische klootzak denken. Jullie hadden beter hém neergeschoten in plaats van Johnny.”

Myriam nam het woord over. Nadia reageerde op Marc als een stier op een rode lap. “Nadia, wanneer was Johnny bij jou?”

“Dinsdagnacht. Ik was in Het ronde vierkant. Toen hij binnenkwam, duwde hij de deur tegen mijn rug. Ik schold hem uit voor rotte vis. Hij lachte me gewoon in mijn gezicht uit. Dat heeft nog nooit een vent durven doen. Kloten aan zijn lijf had hij wel. Ik wou zien of hij ook goed kon neuken. Dat viel dik tegen. Maar hij was wel bij mij. Hij ...